Portretten van kinderen

Dat portretteren ging anders dan normaal. Van der Velden wist dat de kinderen niet herkenbaar in beeld mochten, dus ze nam vanuit Nederland kleurpotloden en viltstiften mee naar Thailand. Ze liet de kinderen hun eigen gezicht tekenen, maar als ze dat niet wilden, mochten ze iemand tekenen die ze graag hadden wíllen zijn. Van Godzilla tot Koreaanse popsterren, van lotusbloemen tot ‘haaientanden waarmee je kunt vechten’: alles kwam voorbij. De kinderen hoefden hun verhaal niet nog een keer te vertellen, dat deden de mentoren (lokale Thai die maatschappelijk werker zijn en de kinderen goed kennen). Het resultaat daarvan, zie je hieronder.

Tas (14)

“Tas leefde toen hij nog jonger was vooral op straat, omdat hij door zijn oom werd geslagen. Later bleek dat hij twee weken lang voor vijfhonderd Bath (dertien euro) seksuele handelingen heeft moeten verrichten bij een Britse toerist. Tas tekende niet zijn eigen gezicht, maar een Japans Kabuki-monster. Een deel is God, en deel is de duivel.”

Fon (20)

“Fon werd mishandeld door haar vader, vluchtte, maar werd op haar veertiende zwanger in de straten van Bangkok. Tijdens haar zwangerschap werd ze seksueel misbruikt en kreeg ze hiv. Fon is nu twintig en zwanger van haar derde kindje. Fon tekende iets waarvan ze droomt: ‘Ik wil in dit huis wonen met mijn drie kinderen en man, als hij terugkomt uit de gevangenis’.”

Bon (12)

“Toen Bon tien jaar was, werd hij uit huis gezet. Op straat werd hij aangesproken door een toerist op een scooter. Hij kreeg driehonderd Bath (acht euro) om seksuele handelingen bij de man te verrichten. Toen hij net bij de organisatie kwam, had hij veel gedragsproblemen en vocht hij vaak met de andere jongens, maar Bon is erg intelligent. De jongen tekende een gezicht met lange tanden, zodat-ie van zich af kan bijten.”

Mo (22)

“Mo werd geboren als jongen, maar voelde zich altijd een vrouw. Op haar twaalfde leefde ze op straat in Thailand, als een ladyboy. Door een toerist werd ze drie jaar lang financieel gesteund, in ruil voor sex. Ze werd overgehaald om naar het opvanghuis te gaan, keerde terug naar de straat, maar koos toch weer voor het opvanghuis. Mo tekende voor een deel zichzelf, maar een deel is haar idool Lisa Black Pink.”

Som (16)

“Som leefde vanaf toen ze baby was al op straat. Haar moeder was vuilnisman. Toen Som zes werd, werd ze naar een opvanghuis gebracht. Zonder haar moeder. Zes jaar later vluchtte ze en leefde ze weer op straat. Ze werd drugsdealer en werd seksueel misbruikt. Som had geen zin om wat te tekenen, en dus tekende ze ‘abstracte kunst’, met een beugel, want ‘beugels zijn cool’.”

Fah (15)

“Fah moest op haar twaalfde al voor zichzelf zorgen op straat, omdat haar vader in de gevangenis zat. Ze ontmoette een jongen die haar vriendje én pooier werd. Fah werd zwanger op haar dertiende, en is nu moeder van haar eerste zoon. Fah tekende het volgende: ‘De ster is het licht dat in mij schijnt. De veren zijn van glitter en glamour, omdat ik van luxe dingen hou. En natuurlijk mijn baby.'”

Leo (8)

“Leo zit pas net in het opvanghuis van Down To Zero. Zijn moeder is net gearresteerd wegens kinderhandel. Zijn droom is dokter worden, zodat hij zijn moeder ‘beter kan maken’. Leo kon niets bedenken en had daarna geen zin meer om te tekenen. Maar hij wilde wel het volgende zeggen: ‘Ik vind het hier leuk, omdat ik veel vrienden heb.'”

Lees ook
Deze fotograaf portretteerde vrouwen met huidaandoeningen om imperfectie te vieren

De hele fotoserie is te zien op de website van Marieke van der Velden en wordt tot half december geëxposeerd in het Humanity House in Den Haag.

Down To Zero

Wereldwijd zijn twee miljoen kinderen slachtoffer van commerciële seksuele uitbuiting. In een alliantie genaamd ‘Down to Zero’ werken Terre des Hommes, Plan International Nederland, Defence for Children – ECPAT, Free a Girl en ICCO Cooperation samen om commerciële seksuele uitbuiting in tien landen in Azië en Latijns-Amerika uit te bannen in 2020. Down to Zero wordt uitgevoerd in samenwerking met het Ministerie van Buitenlandse Zaken. Het vijfjarig programma stelt kinderen en jongeren in staat zelf voor hun rechten op te komen, helpt gemeenschappen hun kinderen beter te beschermen tegen commerciële seksuele uitbuiting en verbetert en implementeert relevante beleid en wet- en regelgeving in de elf landen.