‘Kom van die reet af en ga werken.’ Zo luidde ‘het beste advies’ dat Kim Kardashian heeft voor vrouwen. Maar dat was nog niet alles. ‘Het lijkt erop’, zo zei ze, ‘dat tegenwoordig niemand nog wil werken. Omring je met mensen die willen werken. Zorg voor een goed werkklimaat waar iedereen het naar zijn zin heeft, want je hebt maar één leven.’
'Kim Kardashian is gewoon een ordinaire VVD’er die vindt dat armoede een keuze is'
Wie had dat gedacht.
Kim is gewoon een ordinaire VVD’er die vindt dat je je maar moet invechten en dat armoede een keuze is. Het valt me op dat veel rijke mensen te vaak de empathie van een gedroogde wokkel hebben en hun vette banksaldo verwarren met intelligentie.
Nu wil ik hier echt niet betogen dat Kim Kardashian een domme vrouw is, dat is ze overduidelijk niet, maar ze is wel een vrouw die, net als haar zussen, al bij de geboorte een enorme voorsprong had op het gros van de mensen en werkelijk geen flauw idee heeft wat verschrikkelijk veel mensen zoal moeten doorstaan om iedere maand rond te komen – of niet.
Kardashians vader was een rijke en beroemde advocaat. Ze hoefde als kind niet om een luizige Barbie te bedelen, zeg maar. Ze is opgegroeid in weelde, met geld, beroemde vrienden en media-aandacht. De Kardashian- en Jennerfamilie werd rijk met hun ‘real life soap’ en verzilverde de faam op klinkende wijze, omdat mensen nu eenmaal onverbeterlijke schapen zijn die dingen kopen omdat beroemdheden die aanprijzen of hun naam eraan verbinden.
Rijke mensen profiteren bovendien van arme mensen die voor hen klusjes doen of werken voor een minimumloon, omdat veel mensen nu eenmaal niet de luxe hebben werk af te wijzen dat geen voldoening geeft of niet voldoende betaalt. Het is de keuze tussen weinig of niks. Tussen trots en honger.
Kardashians opmerkingen leidden in Amerika tot terechte ophef en al snel volgden de screenshots op sociale media met vacatures voor hun bedrijven: onbetaalde stages, laagbetaalde functies.
Het is verschrikkelijk makkelijk om van je werk te genieten als je comfortabel aan de top zetelt terwijl het plebs je nagels en voeten doet, je lippen opspuit, je taille leegspuit en jij zelf je geld telt terwijl weer een ander lid van het plebsteam je foto’s photoshopt zodat je die miljoenen hersenloze volgers op Instagram voor de gek kunt blijven houden dat als ze maar jouw lipstick, string, poeder of geur kopen, ze net zo succesvol als jij kunnen worden.
Terwijl wat ze echt aan het doen zijn, is hun zuurverdiende geld aan jou overmaken door jouw troep te kopen. En als dank krijgen ze een fluim in hun gezicht, dat ze maar harder moeten werken.
Je hoort het wel vaker van mensen in bevoorrechte posities: ‘waarom zou je willen stoppen met werken’, ‘ik wil nog lang niet met pensioen.’ Het getuigt van een stuitend gebrek aan realiteitszin. Het antwoord is heel simpel: omdat de meeste mensen werk doen dat geen bevrediging geeft, dat hen uitput, geestelijk leegzuigt, niks extra oplevert behalve, als het een beetje meezit, drie weken vakantie per jaar.
Dat is hún ene leven en ze komen er niet uit, omdat mensen aan de top weigeren hen fatsoenlijk te behandelen en betalen. Dus, als je wilt dat mensen plezier hebben in hun werk en er alles voor doen, heb ik ‘het beste advies’: kom van die geldberg af, zorg voor een vorstelijke salarisverhoging en uitstekende arbeidsvoorwaarden. Dat is geen gunst, dat zou een mensenrecht moeten zijn.
'Na de eerste drang om te helpen, kwam al snel een heksenjacht op alles dat Russisch is'
