Als iemand een appel eet of smakt krijgt Jacoline koude rillingen en kippenvel. Ze heeft misofonie en kan bepaalde geluiden niet uitstaan. Dat heeft grote impact op haar leven, vertelt ze in het programma ‘Prikkels’.
Aan geluid valt niet te ontsnappen. Bij mensen met misofonie komen bepaalde geluiden zo extreem binnen dat het ze tot waanzin kan drijven.
Jacoline heeft haar hele leven al last van misofonie, maar merkte dit voor het eerst sterk toen ze een jaar of tien was. “We waren op vakantie en ik lag in de tent met mijn ouders. Mijn vader was flink aan het snuiven met zijn neus, daar had ik heel erg last van. Dat is van kwaad naar erger gegaan.”
Als Jacoline bepaalde geluiden hoort ontstaat een “ontploffing” in haar hoofd. “Ik voel zoveel boosheid en ik krijg een zwaar gevoel op mijn borst”, vertelt ze. “Koude rillingen, ik krijg kippenvel. En een heel naar gevoel in mijn lijf, alsof ik je wil gaan slaan. Klamme handen krijg ik ervan.”
Sommige geluiden zijn evolutionair gezien voor iedereen onprettig, zoals een huilende baby of braken. Andere geluiden zijn maar voor een aantal mensen niet fijn, omdat ze daar zelf een negatieve betekenis aan hebben gegeven door ervaringen.
Als je last hebt van geluid, heb je geen gevoeligere oren, maar als het ware een extra antenne. Iemand met misofonie kan niet beter horen dan ieder ander, maar heeft een hyperfocus ontwikkeld.
“Ik vond het vervelend om aan tafel te zitten thuis, de eetgeluiden waren heel lastig”, vertelt ze. Daar heeft ze nu een oplossing voor gevonden. “Wij eten ’s avonds met de radio en de afzuigkap aan. Dan heb ik er geen last van. Je leert jezelf trucjes aan om het te ontwijken.”
Jacoline noemt de impact van misofonie op haar leven “enorm”. “Ik heb weleens geroepen: als ik moet kiezen tussen misofonie en mijn been eraf, dan kies ik mijn been eraf”, vertelt ze. “Ik ben er altijd mee bezig.”
Benieuwd naar de aflevering? Kijk Prikkels hier terug.
Moordneigingen bij smakgeluiden: Nederlands misofonie-onderzoek wint 'Nobelprijs'
