Er bestaan al veel boeken over zwangerschap en moederschap. Waarom een handboek dat specifiek is gericht op jonge moslima’s? 

“Ik denk dat er een grote groep vrouwen is die zich ongehoord voelt. Ik heb het zelf ervaren tijdens mijn depressie. Mijn therapeut liet het stukje geloof weg, terwijl het in mijn leven wel een grote rol speelt. Bij boeken over moederschap en borstvoeding gebeurt hetzelfde. In de islam wordt bijvoorbeeld verteld dat een kind twee jaar recht heeft op borstvoeding. Veel moeders voelen zich schuldig als zij dit niet kunnen bieden. Ook geboorterituelen worden nooit meegenomen, terwijl dit voor veel islamitische vrouwen belangrijk is. Ik richt me op islamitische vrouwen, maar in principe kan elke vrouw het lezen.”

Miste je zelf zoiets als je eigen boek tijdens jouw zwangerschap en moederschap? 

“Ja. Ik googelde veel, maar miste overal het gedeelte over religie, terwijl het in mijn leven centraal staat. De verloskundige,  mijn moeder en andere vrouwen in mijn omgeving leerden me ook veel. Ik voelde me schuldig toen ik mijn kind geen borstvoeding meer kon geven, terwijl ik – toen ik me erin verdiepte – besefte dat het niet in mijn handen lag. In de islam zeggen we dat Allah (God) ons niet meer geeft dan we aankunnen. Dat las en hoorde ik nergens anders, terwijl het mij heel erg hielp om het te accepteren.”

Je schrijft in het handboek over de ramadan. Is dat anders dan wanneer je geen kinderen hebt? 

“Ja. Wanneer je kind vraagt waarom je niet eet, moet je dat op een speelse manier kunnen uitleggen. Dat was het eerste moment dat ik mijn dochter liet kennismaken met mijn geloof. Ook vragen vrouwen zich af of ze tijdens hun zwangerschap of het geven van borstvoeding moeten vasten. Er is veel discussie over. Als moeder kan je leven ontzettend druk en hectisch zijn, waardoor je energielevel een stuk lager is. Daardoor kan vasten pittig zijn.”

Hoe adviseer je mosliMama’s om te gaan met borstvoeding? 

“Het deel over borstvoeding geldt voor elke vrouw. Bizar dat de beste voeding voor je baby in het openbaar wordt gezien als ‘raar’. Het lichaam van de vrouw wordt ‘sexy’ genoemd, maar zodra het om voeding voor een baby gaat is het raar. In mijn boek vertel ik hoe je het je als vrouw comfortabel maakt voor jezelf en benadruk ik hoe normaal het is. Ook vertel ik dat er restaurants zijn die pro-borstvoeding zijn, die bijvoorbeeld vaak te herkennen zijn met het beeldmerk ‘voeden kan hier’. Hier kunnen vrouwen dus ook naar op zoek gaan. Borstvoeding hoor je niet op het toilet te geven, zodat niemand er last van heeft. Ook vrouwen die een hoofddoek dragen kunnen borstvoeding geven in het openbaar, bijvoorbeeld door hun borst met een doek te bedekken. Soms moet je hardop horen dat het goed is wat je doet. Dat doet mijn boek; het is een stimulans.”

Wat is er anders aan het moederschap van een islamitische moeder? 

“Moederschap is uniek voor iedereen, maar religie en cultuur heeft wel invloed. Juist de handigheidjes en tips van alle culturen zijn goed om te delen. Daarom is mijn boek ook handig voor niet- en andersgelovigen. In de islam wordt bijvoorbeeld het nuttigen van zeven dadels per dag aangeraden, dit om zijn helende werkingen. Uit wetenschappelijke artikelen is gebleken dat het tijdens de laatste weken van de zwangerschap zorgt voor een snellere ontsluiting en minder complicaties. Door open te staan voor elkaars cultuur en religie leer je van elkaar.”

Je noemt je boek onder meer ’taboedoorbrekend’. 

“Ik spreek veel over hoe ik met mijn depressie omging. Ik stel me open en kwetsbaar op, wat niet gebruikelijk is binnen de Marokkaanse cultuur. Er wordt vaak gezegd: ‘Je moet niet zoveel zeuren. Doe niet zo somber.’ Omdat onze ouders en voorouders nooit hebben geklaagd, betekent dat niet dat het destijds niet bestond. Ik vind dat je juist hulp moet zoeken en je stem moet laten horen. Datzelfde geldt voor het krijgen van kinderen. Mensen vragen wanneer je een kind ‘neemt’, terwijl je zoiets niet zelf kunt plannen. Als je geen kinderen kunt krijgen, hoor je vaak: ‘Er is vast iets mis met die vrouw’. Zeggen dat je ermee bezig bent, maar het niet lukt, kan niet. Ons wordt geleerd te laten zien wat wél goed gaat. Dat vind ik zo jammer. In de Nederlandse cultuur is het meer bespreekbaar.”

Hoe zijn de reacties van mensen, ondanks dat ze het nog niet hebben gelezen? 

“Heel positief. Ik krijg veel support, ook van de Marokkaanse gemeenschap. Ik heb van veel islamitische vrouwen gehoord dat ze hier lang op hebben gewacht. Omdat er vaak negatief over de islam wordt geschreven, zijn ze blij dat er een positief boek is. Zelfs vrouwen die nog geen kinderwens hebben zijn enthousiast, want het gaat ook over depressie, stress en het belang van me-time en in jezelf investeren.”

Wat is de leukste onderdeel van het boek? 

“Het hoofdstuk over investeren in jezelf en het veranderen van je leven. Vorig jaar ging het mis en voelde ik me heel slecht. Ik zei altijd ‘ja’ op alles en had een paar negatieve mensen in mijn vaste kring. Op een gegeven moment dacht ik: nu is het klaar. Ik nam afstand van alle mensen die me negatieve energie gaven en heb me gefocust op de mensen en dingen die me positieve energie gaven. Wat ook interessant is, is het het deel over de rol van vaders. Veel vrouwen vergeten dat er voor de man ook veel verandert. Tegelijkertijd denken mannen vaak dat het kind vooral de verantwoordelijkheid van de vrouw is.”

Lees ook
Influencer Ruba Zai over moederschap: ‘Hou net zoveel van jezelf als van je kinderen’