Schaamte

Met zijn bedrijf Frisse Kater komt Tuğrul overal. De ene dag ruimt hij een illegale wietplantage op, de volgende dag maakt hij een kamer schoon waarin een lijk is gevonden. Huizen ontruimen van extreme verzamelaars is een groot onderdeel van zijn baan, per jaar krijgt hij zo’n zestig aanvragen.

“Sommige mensen hebben al dertig jaar geen bezoek meer gehad en hebben uit schaamte de ramen dichtgeplakt. Anderen komen zelf niet eens meer buiten voor een blokje om, ze zitten vast in hun eigen wereld.”

Bijzonder geval

Een van de verhalen die Tuğrul niet snel zal vergeten draait om een man uit Rotterdam. Er werden tweehonderd vuilniszakken aan troep uit zijn chique centrumwoning gehaald. “Hij was zwaar alcoholist en leefde op bier, wijn en borrelnoten. Ken je het geldpakhuis van Dagobert Duck? In zijn woonkamer kon je bijna zwemmen in de lege bierblikken, zo hoog lag het opgestapeld.”

Het opruimen duurde meerdere dagen. Op dag twee wachtte de man het schoonmaakteam zenuwachtig op. “Hij huilde en zei: ‘Ik was bang dat jullie niet meer zouden terugkomen, dat het te vies was.’ Hij heeft daarna hulp gezocht in een afkickkliniek. Ik hoop dat het nu goed met hem gaat.”

Terugval

Niet iedereen is even blij met een flinke opruimbeurt. Mensen die gedwongen zo’n ontruiming ondergaan, vaak geregeld door hulpinstanties of woningcorporaties, vallen vaak terug in hun oude gedrag.

Tuğrul: “Bij oplevering reageert iedereen eigenlijk altijd blij, vaak beginnen mensen zelfs te huilen of nemen ze een cadeautje mee. Ze zijn super dankbaar, verzamelwoede is echt een ziekte. Ik krijg dan bijvoorbeeld diezelfde week nog een tip waarin iemand laat weten dat ze spullen uit containers vissen en de woning alweer volbouwen.”

Effect

Met dit werk kom je veel mensen tegen die de regie over hun eigen leven verloren hebben. Dat laat soms een diepe indruk achter. “Ik word er vooral verdrietig van. Je spreekt mensen die soms vijf jaar lang niet buiten zijn geweest, die leven tussen hun eigen uitwerpselen. Het laat een kant van de mens zien waarvan je je niet bewust bent dat die bestaat.”

Buiten werktijden om wil Tuğrul er niet te veel mee bezig zijn. ’s Avonds gaan de telefoon en laptop uit en wordt er niet meer over werk gepraat. “Je moet de klus klaren en er daarna niet te veel bij stilstaan. Maar het blijft in sommige gevallen moeilijk te verwerken wat mensen zichzelf aandoen.”

Boek

Hij heeft zijn ervaringen opgetekend in het boek Schoon genoeg – De verborgen wereld achter het schoonmaken van extreme situaties. Daarin schrijft hij uitgebreid over de ervaringen en ontmoetingen, zoals die met de man uit Rotterdam, die indruk op hem maakten. “Er gebeurt heel veel: vooraf, tijdens, naderhand. De complexiteit van de verhalen kan ik hier helemaal in kwijt.”

Tuğrul benadrukt dat hij het boek niet heeft geschreven voor de sensatie. “Ik wil mensen inspireren. We zijn tegenwoordig zo bezig met het uiterlijk, terwijl het belangrijk is om ons meer te richten op het innerlijk. De mensen bij wie ik kom, zitten in de problemen, maar het zijn problemen die ieder weldenkend mens kunnen overkomen als alles tegenzit. Ik wil de lezers aan het denken zetten: hoe kan dit, hoe kunnen we dit voorkomen? Misschien heb je zelf wel een buurman, vader of oom die eenzaam is en hulp nodig heeft. Ga langs voor een kop koffie, vraag of je kunt helpen.”

Schoon genoeg – De verborgen wereld achter het schoonmaken van extreme situaties is nu te koop.

Rommelige ijskast? Door deze TikToks wil je 'm direct opruimenLees ook