Zeventien jaar geleden voelde Laura Hamberg (32) zich ineens helemaal niet lekker. Ze dacht dat ze een griepje had, maar bleek het Toxic Shock Syndroom (TSS) te hebben: beter bekend als de ’tamponziekte’.
De aandoening is zeldzaam, maar je kunt er in het ergste geval aan overlijden.
Laura (toen vijftien) had al een tijdje last van keelontsteking. Dus toen ze zich op een ochtend niet lekker voelde, dacht ze dat ze een flinke ontsteking in haar keel had. Ze fietste als gewoonlijk tien kilometer naar school, maar begon zich in de loop van de dag steeds zieker te voelen. Ze kreeg daarnaast spierpijn en last van haar rug. “Ik dacht eerst dat ik gewoon honger had, aangezien ik niet had ontbeten.”
Uiteindelijk meldde Laura zich ziek, en fietste ze de tien kilometer terug naar huis. Maar terwijl ze door het bos fietste, voelde ze zich opeens helemaal slap worden. “Ik had toevallig koekjes in mijn tas, en dacht dat eten misschien zou helpen. Maar nee, ik voelde me vreselijk.” Uiteindelijk stapte ze weer op de fiets en wist ze toch thuis te komen. Daar stortte ze meteen op de bank.
Laura was op dat moment ongesteld – en droeg tampons – maar legde de link niet. Na een relatief rustige nacht besloot ze een dagje thuis te blijven. “Het leken toch vooral griepverschijnselen.” Haar moeder ging ook gewoon werken. Maar toen ze weer thuiskwam, trof ze een doodzieke Laura aan. “Ze zag etter in mijn ogen en in mijn keel, en voelde dat ik heel warm was.”
Fabia (30) over vaginisme: 'Mijn vagina blokkeerde alles: tampon, vinger, álles'
Laura bleek 42 graden koorts te hebben, en kwam in een soort roes terecht. “Het laatste wat ik me herinner, is dat ik in de auto gezet ben door mijn moeder en mijn broer. Ze ondersteunden me, maar ik viel de hele tijd weg. Daarna ging het lichtje uit.” Haar moeder en broer brachten haar naar de huisartsenpost.
De rest van het verhaal kent Laura van haar moeder, die een dagboekje bijhield. “De artsen vroegen niet naar mijn menstruatie, en zeiden alleen: ‘Nou, die is wel heel erg ziek.'” Aangezien Laura last van haar keel had gehad, wilden ze haar naar de KNO-arts in een ander ziekenhuis sturen. “Toen zei mijn moeder: ‘Met dit kind ga ik nergens naartoe. Hij komt maar hier.'”
Dit is Laura. De tekst gaat onder de afbeelding verder.
Met Laura’s keel bleek niets aan de hand, maar toen besefte haar moeder ineens dat haar dochter ongesteld was. “Toen ging bij de artsen wél een lichtje branden”, zegt Laura. Bij het verwijderen van de tampon kwam er “heel veel” bloed vrij. “Ik kan me niet herinneren hoe lang ik de tampon in heb gehad, maar door de hoeveelheid bloed weten we wel dat het veel te lang was.”
Nadat de artsen de cellen op de tampon onderzochten, herkenden ze de bacterie die het Toxic Shock Syndroom veroorzaakt. De tamponziekte ontstaat wanneer bacteriën, die van nature in de vagina aanwezig zijn, giftige stoffen afscheiden. Als deze terechtkomen in een broeierige omgeving – iets wat kan ontstaan door het niet tijdig verwisselen van een tampon – kunnen deze in de bloedbaan terechtkomen en het lichaam vergiftigen.
Rita (20) liet haar tampon per ongeluk tien dagen zitten: 'Mijn vriend merkte het niet'
De TSS verlaagt de bloeddruk, waardoor organen te weinig bloed krijgen en één voor één uitvallen. Ook Laura’s nieren vertoonden uitvalverschijnselen, maar gelukkig waren de artsen net op tijd. Ze kreeg vocht en antibiotica, en pas na vier dagen in het ziekenhuis – waarvan 48 uur op de intensive care – begon Laura zich weer wat te herinneren. “Stukje bij beetje sukkelde ik wakker, maar zonder het besef dat ik zo ziek was geweest. Ik weet er niets meer van.”
Laura maakte een snel en volledig herstel, maar zorgeloos ongesteld is ze niet meer. “Als ik een tampon langer dan vier uur in heb, moét ik een wc zoeken. Anders raak ik in paniek.” Ze hoopt andere vrouwen meer bewust te maken van het bestaan van de ziekte. “Bijna iedereen weet dat je een tampon maar drie tot vier uur mag inhouden. Maar waaróm dat zo is, is minder bekend.”
Dit artikel is voor het eerst gepubliceerd op 18 januari 2020.
Cato verloor haar tampon tijdens het waterskiën: 'Iemand vroeg wat voor bult ik op mijn rug had'
