Stamcellen

Toen ze zwanger werd van haar eerste kind dacht ze: dat gaan wij ook doen. Er was net iemand ziek geworden in de familie, dus het voelde logisch. ,,Voor je kind wil je alles en als stamcellen hem in de toekomst konden redden dan wilden wij ons niet voor het hoofd hoeven slaan dat we ze niet hadden bewaard. Het is duur – bij ons heeft het in totaal tweeduizend euro gekost -, maar we hadden de financiële middelen.”

Ze vroegen informatie aan, kregen allerlei pakketten binnen, Cryo-Save legde hen uit hoe het moest en wat de bedoeling was. Het voelde goed voor Tamara en haar man. Daarom werd er na haar bevalling bloed uit de navelstreng gehaald, in een zakje gestopt en opgehaald door een koerier. Die bracht het vervolgens naar een opslag in Nederland. In een laboratorium werd onderzocht of het materiaal bruikbaar was en dat bleek het te zijn. “Dat stelde me gerust: het zit goed, ze hebben het.”

Lees ook
Duizenden ouders vrezen voor opslag stamcellen van kinderen

Kwijt

Daarna kregen de ouders ieder jaar een mail: “Gefeliciteerd met de verjaardag van je zoon!” Ook werden ze op de hoogte gehouden van ontwikkelingen, bijvoorbeeld als er uit onderzoeken was gebleken dat de stamcellen ook bij andere aandoeningen zouden kunnen helpen. Dat voelde betrouwbaar, dus besloten ze het bij hun tweede zoon nog eens te doen. Dat lukte alleen niet, omdat er te weinig stamcellen in het bloed zaten.

Dat was toentertijd balen, maar is nu een kleine opluchting. Bij Cryo-Save liep het al stroef, en nu blijkt dat ze hun materiaal hebben verhuisd naar Polen, maar dat een deel spoorloos of niet te herleiden is. Daarnaast lopen er onderzoeken naar illegale praktijken, meldt het AD. Ook maakt een bedrijf uit Dubai, dat Cryo-Save heeft overgenomen, aanspraak op het genetische materiaal.

Lees ook
Maud (19) vindt een matchende stamceldonor: ‘Ik ben heel blij’

Onderbuikgevoel

Dat zit Tamara helemaal niet lekker. “Ik las het vanochtend op het nieuws en dacht: wat nu dan? Ik had al een tijdje een raar onderbuikgevoel, want ik kreeg vage mailtjes over geld, die na telefonisch contact met het bedrijf weg werden gewuifd onder het mom van een overname. Ook stuurden ze al een paar jaar geen felicitaties meer voor de verjaardag van onze zoon.”

De bezorgde moeder krijgt nu helemaal geen contact meer met de stamcelbank en vraagt zich af wat er met de cellen is gebeurd. Ze noemt het een inbreuk op haar leven. “Dit is genetisch materiaal van mijn vlees en bloed. Als het zo is dat ze ergens rondzwerven, houdt dat in dat zijn gegevens overal liggen. Zijn naam, zijn geboortedatum, zijn DNA. Alles. Dat vind ik echt niet fijn. Godzijdank is het bij de jongste niet gelukt, al twijfel ik daar nu ook aan.”

Naar Polen

Tamara: “Het zou je gebeuren dat je een keer slecht nieuws krijgt over je kind. Hoe kan ik nu dan aanspraak op zijn stamcellen maken? Ik kan niks. Moet ik dan naar Polen rijden om het op te halen? Ik hoop dat degene die hierachter zat geen kinderen heeft, want zo ga je daar niet mee om. Doe even normaal, man.”

Lees ook
Maud (19) vindt een matchende stamceldonor: ‘Ik ben heel blij’