Lees ook
Ophef over Boekenweekthema ‘De moeder de vrouw’: ‘In dit tijdperk zo’n thema kiezen?’

Ophef

De keuze van het CNPB (Stichting Collectieve Propaganda van het Nederlandse boek) om twee mannelijke schrijvers, Murat Isik en Jan Siebelink, zowel het Boekenweekgeschenk als het Boekenweekessay te laten schrijven, schoot bij veel schrijvers in het verkeerde keelgat. In een open brief in NRC aan het CNPB verwijten bijna driehonderd schrijvers, dichters, uitgevers en critici dat de organisatie genderongelijkheid in het vak bevestigt en in stand houdt. Ook schrijver Saskia Noort ondertekende de brief.

Strijd

Toen Saskia de keuze van het CNPB hoorde, was het enige wat ze dacht: ‘Jezus, nogal boud’. Niet omdat ze het Murat Isik en Jan Siebelink niet gunt, maar omdat het “weer twee mannen zijn”. In twintig jaar tijd mochten slechts vier vrouwelijke auteurs een Boekenweekgeschenk schrijven en het is niet voor het eerst dat daar kritiek op is gegeven. Toch blijven schrijvers als Saskia Noort erop hameren dat het belachelijk is dat er nog steeds sprake is van genderongelijkheid in het literaire veld.

Herhaling

En die continue herhaling vindt Noort vervelend. “Dat wekt, wat ik overigens snap, irritatie op bij mensen.” Toch vindt ze er niet meer over ‘zeuren’ geen optie. “Blijkbaar moet dat nog steeds. Ik begrijp niet dat het CNPB niet heeft gedacht dat de keuze voor mannelijke auteurs in combinatie met het thema negatieve reacties zou opwekken.” Volgens Noort geeft juist dat aan hoe niet betrokken de organisatie is. “Heeft dan niemand daar gedacht dat het gek is dat twee mannen schrijven over een thema waarin de vrouw centraal staat?”, vraagt ze zich af.

Boos

Die niet betrokken houding maakt Saskia boos. “Vrouwelijke schrijvers worden minder serieus genomen en dat is nogal bijzonder in een tijd waarin juist de emancipatie van de vrouw de goede richting opgaat.” Noort noemt de beslissing van CNPB “ouderwets” en vindt het gek dat dat de organisatie niet voor zowel een mannelijke als vrouwelijke auteur heeft gekozen. “Het lijkt zo vanzelfsprekend, maar dat is het blijkbaar nog niet.” Ze hoopt dat vrouwelijke auteurs, die afgelopen jaren behoorlijk veel literaire successen hebben geboekt, zo snel mogelijk gelijk zijn aan mannelijke schrijvers.