In L’HOMO.

Begin mei bellen we Nina met de vraag of we haar opnieuw mogen spreken voor een interview op LINDA.nl. Ze staat immers zo mooi met haar drie mannen in L’HOMO. en we willen weten hoe het nu met háár gaat. “Als je nu een maand wacht”, zegt ze samenzweerderig aan de telefoon, “dan heb ik daadwerkelijk groot nieuws te vertellen.”

Geheimpje

Nina is zeven weken zwanger op dat moment. “Ik vond het heel eng om dat te verklappen, maar anders had ik het hele interview moeten liegen. ‘Denken jullie over een tweede na?’ ‘Ja, ja, misschien wel.'” Anderhalve maand houden we, samen met Nina (38), Rick Paul (38) en René (33), onze mond dicht. Maar nu mag het hoge woord eruit. “Het is goed gegaan, het is blijven zitten en mijn buik groeit.”

Weloverwogen, maar naïef

De zwangerschap verloopt tot nu toe een stuk voorspoediger dan vorige keer. “Die was heel pittig: ik had een zwangerschapsdepressie en ik vond het onverwacht intens. Ko was weliswaar een weloverwogen beslissing, maar we waren ook naïef. We hielden geen rekening met dingen die fout konden gaan, of lastig zouden zijn. Nu zijn we een stuk ouder en wijzer. We weten nu hoe het is om een kind te krijgen en te hebben.”

Lees ook
Acteur Rick Paul over zijn regenbooggezin: ‘Romantisch was de inseminatie niet’

Praten over de tweede

Het drietal sprak al vanaf het begin erover dat een tweede kindje erbij heel mooi zou zijn. Vanwege de intensiteit van de zwangerschap, de bevalling en de periode erna, wilde Nina het hier de eerste twee jaren na de geboorte van Ko niet over hebben. “We wilden het even zo laten, even de balans vinden met z’n vieren. Daarna hebben we wel een jaar gepraat over een tweede. Toen we uiteindelijk tot de conclusie kwamen dat alledrie heel graag te willen, heb ik mezelf geestelijk klaargestoomd. Want ik wilde deze keer allesbehalve naïef erin stappen.”

Rolverdeling

Nina vervolgt: “Bovendien was het die eerste twee jaar moeilijk om te bepalen welke rol we in elkaars leven hadden. In het begin miste ik Rick Paul en René vaak. Het voelde alsof we twee losse gezinnen hadden, terwijl we dat juist niet wilden. Maar nadat we dat veranderden, werden we té close. Ik was bijna elke dag bij hen. Dat was voor niemand gezond: mijn liefdesleven hield op te bestaan en ik begaf me in hun relatie.”

Blijven praten

Om die problematiek op te lossen, voerden Nina, Rick Paul en René een maandelijkse bespreking in, waarin ze evalueren hoe alles gaat. “Nu loopt alles ontzettend goed. We hebben geleerd dat je moet blijven praten. In ons geval al helemaal, omdat we niet samenleven. Ik zou het iedereen aanbevelen, ook als je een ‘normale’ relatie hebt. Elke maand hebben we minder punten te bespreken.” Bijkomend voordeel: Nina’s liefdesleven is weer tot leven gewekt. “Ik zit inmiddels niet meer alleen op de bank met de papa’s, maar lig soms ook in bed met een leuke man.”

Broertje of zusje voor Ko

Ko weet inmiddels dat hij een broertje of zusje krijgt. “Hij reageerde wonderlijk goed. Daarvoor zei hij namelijk altijd dat hij geen broertje of zusje wil. ‘Ik wil liever een hond.’ Dus ja, ik was een beetje huiverig. Maar nadat hij even over mijn buik had geaaid en het nieuws had laten bezinken, maakte hij uit zichzelf een tekening met daarop naast hem nóg een kindje.”

Allebei echte vaders

Ook goede vrienden weten al van de komst van de baby. De eerste vraag die Nina vaak krijgt, is wie van beide mannen de vader is. Een precair punt: “We willen uitdragen dat het bij ons niet om genen gaat. We doen dit echt met zijn drieën. Tegelijkertijd willen we een voorbeeld zijn door er zo normaal mogelijk over te doen, er open over te praten. Als we geheim houden wie de biologische vader is, lijkt het misschien alsof we ons schamen. Nou, dat in vredesnaam niet.”

Geen draagmoeder

Om die reden hebben Nina, Rick Paul en René besloten te vertellen dat Rick Paul de biologische vader van hun tweede kind is. “Maar dat zegt niets over Renés liefde voor dit kindje, of voor Ricks liefde voor Ko. Het is niet zo dat ‘hij nu ook zijn eigen kind heeft’. Nee, Ko is net zozeer zijn kind. Net zoals ik niet hun draagmoeder ben – ik ben Ko’s móéder. Voor mij is het gezin nu echt compleet: we zijn met zijn vijven, alle genen zijn gemengd. Ik vind dat een romantisch idee.”

Lees ook
Nina: ‘Ko is eraan gewend dat hij twee vaders en een moeder heeft’

‘Alles is oké’

Ko wordt in juli vijf. “Hij heeft nog helemaal geen besef dat zijn gezin ‘anders’ is. Mensen vragen wel eens of hij gepest wordt. Maar nee: op deze leeftijd is alles zoals het is. Hij kan zich niet voorstellen dat je maar één vader en één moeder hebt, en hij vindt het heerlijk dat hij twee huizen heeft. Hij ziet alleen positieve kanten. Ik zou willen dat de hele wereld zo dacht. We gaan proberen ervoor te zorgen dat Ko zo blijft denken, en zijn toekomstige broertje of zusje ook. Dat zij weten dat alles oké is: een alleenstaande moeder, twee moeders of twee vaders, en een traditioneel gezin ook.”