Michel en Brian de Hond lanceerden deze week Stichting Komma. Hiermee bieden zij uitbehandelde ouders de kans om een persoonlijke video achter te laten voor hun kinderen.
Michel de Hond vertelt aan LINDA.nl hoe de stichting te werk gaat.
Stichting Komma
Ouders die geholpen worden maken een memory box. In dit houten kistje, de Komma, vind je een videoportret en drie wenskaarten voor bijzondere gelegenheden, zoals een eindexamen of bruiloft van de kinderen. Sinds de lancering van deze stichting wordt De Hond overladen met reacties.
“We krijgen heel veel aanmeldingen binnen. Het blijft wel pijnlijk dat er zoveel mensen zijn die dit nodig hebben. Dat kunnen we niet veranderen, maar hopelijk kunnen we wel een steentje aan bijdragen. Daarnaast krijgen we ook allerlei lieve mailtjes en heel veel mensen die zich aanmelden als vrijwilliger. Het zijn bijzondere dagen, ik had deze impact niet verwacht.”
Je vraagt je misschien af wat de toegevoegde waarde is van zo’n Komma. Je kunt tenslotte ook zelf met je telefoon een filmpje maken voor je nabestaanden? Toch ligt dat iets ingewikkelder, vertelt De Hond. “Je hoofd staat daar niet naar op zo’n moment, als je uitbehandeld bent. Er komt zoveel bij kijken, tijd nemen voor dit soort dingen schiet er vaak bij in.”
Daarnaast helpt het dat men niet zomaar tegen een koude camera zit te praten, maar dat iemand van Stichting Komma aanwezig is om daadwerkelijk vragen te stellen en ze door het gesprek heen te leiden. “De eerste momenten zijn vaak gespannen, maar na vijf minuten hebben mensen helemaal niet meer door dat er een camera bij staat.”
Voordat het interview plaatsvindt, is er altijd een voorgesprek. Over het leven, niet de dood. De Hond: “Wij kennen diegene niet, dus we stellen de vragen die we zelf zouden willen weten. We hopen dat deze raakvlakken hebben met de vragen van hun kinderen, op latere leeftijd.”
Vliegende start
Van afwachten houdt De Hond niet. Al voordat de stichting officieel werd gelanceerd, werden er videos opgenomen. Hij nam contact op met Stichting Ambulance Wens, waar zijn broer Marc ook twee keer door geholpen is, en vroeg of zij nog mensen kenden die in aanmerking kwamen. De Hond: “Zo hebben we bijvoorbeeld al een video kunnen opnemen voor een gezin met twee kleintjes. Ik wilde niet wachten tot de lancering om iemand te helpen.”
De stichting draait volledig op donaties, dus iedere euro wordt gewaardeerd. De Hond vertelt dat hij deze week een lief bericht bij een donatie zag staan: “Diegene zat in de schuldsanering en kon geen euro missen, maar doneerde er tóch eentje omdat hij graag iets wilde bijdragen. Dat is bijzonder. We willen dit nog heel lang blijven doen, dus óók maandelijkse donaties zijn van harte welkom. We willen iedereen helpen die hier behoefte aan heeft. Als je ziet wat voor mailtjes we nu al binnen krijgen, denk ik dat het heel hard nodig is.”