We bellen de jonge fotograaf over haar serie Stoute Cellen, waarvoor ze kinderen in verschillende stadia van hun ziekte fotografeerde.

Hoe is het idee voor deze fotoserie ontstaan?
“Toen ik in groep drie zat overleed een vriendje van mij aan de gevolgen van kinderkanker. Ik snapte er nog niks van op die leeftijd, maar heb de ervaring altijd vastgehouden. Sinds januari ben ik fulltime fotograaf en ik wilde graag iets doen voor gezinnen waarin hetzelfde gebeurt. Ik vond het belangrijk om het ziekteproces vast te leggen, als een soort naslagwerk. Beeldmateriaal kan naar mijn idee enorm bijdragen aan de verwerking.”

Was het lastig om in contact te komen met de ouders en kinderen?
“Dat was zeker een proces. Op Facebook volgde ik toevallig al een tijdje een meisje met leukemie. Ik heb mijn plan toen eerst naar haar ouders gestuurd. Ik liet aanvankelijk open welke momenten ik graag zou willen fotograferen, omdat ik niet wist hoe ik in zo’n gevoelige situatie zou reageren. Uiteindelijk vroegen de ouders zelf of ik bij persoonlijke momenten aanwezig wilde zijn. Nu was ik er in goede en slechte tijden: van kinderfeestje tot ziekenhuisonderzoek. Het vertrouwen groeit en je leert elkaar steeds beter kennen.”

Hoe reageren ouders op de beelden van hun kinderen?
“Vooral heel dankbaar. Ooit zei een moeder, van wie haar kindje uiteindelijk is overleden: ‘Door jouw foto’s zie ik dat mijn dochter aan het einde echt ‘op’ was, in vergelijking tot de eerste foto’s. Dat maakt haar dood makkelijker te accepteren.’ Veel belangrijker dan dat wordt je werk niet. Met de meeste ouders heb ik een hele bijzondere band opgebouwd. Ik ga soms ook mee naar scans en verjaardagen zónder mijn camera, af en toe blijf ik zelfs slapen.”

Wat wilde je vooral uitdragen met de fotoserie?
“Het eerste doel was kinderkanker onder de aandacht brengen. Daarnaast wilde ik laten zien dat deze kinderen als ieder ander behandeld willen worden. Soms gaat dat niet: dan worden ze aangesproken als volwassenen, of krijgen ze juist constant cadeautjes. Het is allemaal goed bedoeld, maar aan het einde van de dag willen ze gewoon naar school en spelen.”

Lees ook
Moeder van Lorenzo met leukemie (9) vraagt kaarten voor ‘waarschijnlijk zijn laatste verjaardag’

Waar zien we jou in de toekomst?
“Ik ga voorlopig nog wel even verder met dit project. Wel in iets minder intensieve mate, want ik doe het gratis. Dat is het voor de volle honderd procent waard, maar ik moet ook rondkomen. Verder wil ik me graag blijven richten op maatschappelijke thema’s, daar haal ik het meeste voldoening uit.”

De Hollandse Fotoprijs is dé aanmoedigingsprijs voor jong fotografietalent in Nederland tussen de 18 en de 35 jaar, dat fotobureau Hollandse Hoogte heeft georganiseerd.  Het artikel over Marijns winst (inclusief alle foto’s) vind je hier.