Lydia Voorkamp (54) is arts en springt bij op de huisartsenpost van het HagaZiekenhuis. “Ik ben blij dat ik mijn steentje kan bijdragen, daar ben ik immers arts voor geworden.”
“Echt iedereen kan ziek worden”, legt Voorkamp uit aan LINDA.nl
Lydia Voorkamp (54) is arts en springt bij op de huisartsenpost van het HagaZiekenhuis. “Ik ben blij dat ik mijn steentje kan bijdragen, daar ben ik immers arts voor geworden.”
“Echt iedereen kan ziek worden”, legt Voorkamp uit aan LINDA.nl
De groei van het aantal nieuwe coronapatiënten neemt af, maar dat wil niet zeggen dat de pandemie voorbij is. “Het is een hele vreemde situatie. Wat betreft corona heb ik niet duidelijk in kaart wie van mijn patiënten daadwerkelijk COVID-19 heeft of heeft gehad. Ik behandel mijn patiënten telefonisch. Ze vertellen mij persoonlijk over hun klachten en aan de hand daarvan besluit ik of ik ze doorverwijs naar de speciale huisartsenpost van het HagaZiekenhuis, waar ik zelf ook twee keer per week bijspring.”
Op de huisartsenpost worden ze nogmaals beoordeeld. “Als patiënten zo ziek zijn dat ze moeten worden opgenomen, wordt er pas getest op COVID-19. Het is dus lastig te zeggen hoeveel procent van mijn patiënten met luchtwegklachten daadwerkelijk besmet zijn met het virus,” aldus Voorkamp.
Aan welke ‘checklist’ moet je voldoen om doorverwezen te worden naar de huisartsenpost?
“Om zo goed mogelijk in te kunnen schatten hoe het met iemand gesteld is, wil ik de patiënt altijd zelf aan de telefoon hebben. Zo kan ik niet alleen horen of iemand kortademig is, maar ook of iemand vermoeid is. Er zijn tal van mensen die kampen met extreme vermoeidheid. Het verraderlijke is dat de patiënt zich niet eens heel benauwd voelt of oogt maar toch een heel laag zuurstofgehalte heeft en dus wel benauwd zou moeten zijn. Dit uit zich bij COVID-19 regelmatig in vermoeidheid in plaats van benauwdheid.”
Zijn uw patiënten allemaal in slechte gezondheid voordat ze corona krijgen?
“Ik heb jong en oud aan de telefoon en ook op de huisartsenpost verschillen de leeftijden. Iedereen kan het krijgen en behoorlijk ziek worden. Dus het kan ook een jonge vrouw van dertig jaar overkomen, zonder medische voorgeschiedenis. Op de ic liggen alle leeftijden, gemiddeld boven de veertig jaar oud. Degenen die overlijden zijn meestal wel ouderen. Waarom de één zo ontzettend ziek wordt en de ander niet, weten we nog niet. Het maakt dus niet uit of je al een bepaalde ziekte had.”
Ziet u nog patiënten met andere klachten? Of ligt de focus nu enkel op corona?
“Nee, bijna niet. De mensen met luchtwegklachten mag ik niet zien en handel ik dus telefonisch af. Er zijn wel mensen met andere klachten, maar heel minimaal en ook die spreek ik zoveel mogelijk telefonisch. Tijdens de eerste dagen van de pandemie werd ook bijna niet gebeld. Ik kreeg hooguit vier telefoontjes op een dag. Dat aantal neemt wel toe.”
Mag je je huisarts nog bellen voor iets anders?
“Ja, zeker! Mensen durven vaak niet te bellen, maar ze moeten gewoon bellen. Ik wil benadrukken dat je echt moet bellen als je ergens last van hebt, zodat je niet onnodig blijft doorlopen met klachten die óók belangrijk zijn.”
Hoe ziet een (thuis)bezoek eruit? Draagt u een pak?
“Ik probeer patiënten zo min mogelijk te bezoeken. Als ik een bezoek breng aan mensen zonder luchtwegklachten, dan heb ik alleen een mondkapje voor. Wanneer ik dienst heb bij de huisartsenpost – gemiddeld twee keer per week – en op visite ga, draag ik handschoenen, een bril, een masker en zelfs een volledig pak.”
Hoe staat het met de mondkapjestekorten?
“Dat is wel echt een probleem. Ik heb geen mondkapjes meer en ze zijn ook heel lastig te krijgen. Als huisartsen er aan kunnen komen, moeten die worden afgestaan aan de huisartsenpost. Gelukkig ben ik via mijn roeivereniging nog aan wat mondkapjes gekomen. Al kan ik daar niet lang mee overbruggen. Dat geldt ook voor mijn pak. Je kan een pak maar één keer dragen en ik moet nu aan een nieuw pak zien te komen. Maar ook die zijn overal uitverkocht.”
Wat voor effect heeft het op uzelf?
“Het blijft een hele ongebruikelijke situatie en dat geeft wel eens wat spanning. Om het virus zoveel mogelijk binnen de perken te houden, kleed ik mezelf na een huisartsenpostdienst thuis uit in de hal en spring ik direct onder de douche. Bang ben ik niet. Al voelde ik me wel wat a-relaxed toen ik hoorde dat de mondkapjes uit China van vorig weekend – ik had toen dienst – niet goed bleken te zijn. De situatie is nou eenmaal hoe die is en ik ben vooral blij dat ik me nuttig kan maken op de huisartsenpost. Ik ben blij dat ik mijn steentje kan bijdragen, daar ben ik immers arts voor geworden.”
Lees ook
Nederland steekt een kaarsje aan voor slachtoffers coronavirus