Vier kinderen gaan naar school, maar zitten allemaal in andere klassen. Ze krijgen dus allemaal thuisles over andere onderwerpen, maar Samantha heeft een systeem bedacht. “In de tijd dat de baby gevoed en rustig is, hebben ze hun lesstof al doorgenomen. Wie het begrijpt, gaat zelf aan de slag. Wie hulp nodig heeft, komt om de beurt bij mij en dan leg ik dat uit.” Die routine werkt goed, maar is niet waterdicht. Want kinderen blijven kinderen. “Ze gaan zich gewoon snel vervelen, omdat ze thuis zijn in plaats van op school.”

Uitdaging

Genoeg korte pauzes nemen helpt, maar is geen oplossing. “Ik kan niet ver gaan lopen met zeven kinderen, dus verder dan even naar de achtertuin of een klein rondje in de straat gaat al niet.” Vóór de coronacrisis was boodschappen doen al een uitje, maar nu is dat een hele uitdaging.

“Alle kinderen gaan mee, die kan ik niet thuislaten. Maar je mag nu maar in je eentje naar de supermarkt. Mijn baby mag wel met mij mee, maar de andere zes blijven in de auto”, legt ze uit. Gelukkig kent ze de parkeerwachter ondertussen. “Hij let op de kinderen, maar ik probeer wel altijd weer binnen tien minuten buiten te staan.”

Schooltradities

“De oudste twee snappen waarom ze thuiszitten en ik heb alle kids filmpjes laten kijken over hoe je handen te wassen en wat het coronavirus precies is. We kijken ook samen naar de persconferenties en dan probeer ik het ze uit te leggen.” Samantha’s oudste zoon gaat volgend jaar naar de middelbare school, dus alle tradities voor achtstegroepers gaan hoogstwaarschijnlijk niet door.

“We weten niet hoe het gaat lopen, maar ik heb hem uitgelegd dat hij er maar het beste vanuit kan gaan dat schoolkamp en de eindmusical niet doorgaan,” vertelt Samantha. “Hetzelfde geldt voor z’n vriendjes. Iedereen gaat straks naar andere scholen, dus als de basisscholen tot eind van het schooljaar dichtblijven dan zal hij hen ook niet meer zien.”

Supermama

Zelfs tijdens een crisis als deze redt Samantha zich prima. “De enige hulp die ik heb is de financiële steun van mijn ex, maar verder neem ik de volledige zorg op me. Ik vind ook niet dat mijn kinderen hoeven te helpen in het huishouden, kinderen moeten kinderen kunnen zijn.” Dat betekent niet dat de kinderen geen verantwoordelijkheden hebben. “Ze brengen zelf hun bord naar het aanrecht, doen vieze kleding in de wasmand en leggen hun pyjama netjes weg. De oudsten maken ook zelf hun bed op, dat soort dingen vind ik normaal voor kinderen om te doen.”

Lees ook
Gedoe met je ex tijdens thuisisolatie:
‘Wel door een deur, nooit meer onder één dak’

Samantha was zestien toen ze zwanger was van haar eerste kindje. Sindsdien is ze nooit uit de pampers geweest. “Zoals andere mensen fulltime werken, heb ik voor het moederschap gekozen. Daar haal ik heel veel voldoening uit.” Samantha is het er dan ook niet mee eens hoe jonge moeders soms negatief in beeld worden gebracht. “Ik heb hier zelf voor gekozen en was al vroeg zelfstandig. Ik woon sinds m’n zeventiende al op mezelf en draaide toen een heel huishouden. Ik weet niet beter dan voor mijn kinderen te zorgen. Ik doe alles voor mijn kinderen.”