Lees ook
Kapper deelt heftige foto’s slachtoffer huiselijk geweld dat zijn salon bezocht: ‘Vraag altijd om hulp’

Alcoholist

“Mijn vader was alcoholist en sloeg mijn moeder vaak”, begint Imke haar heftige verhaal. “Als ze ruzie hadden, legde ik mijn broertje – die toen nog baby was – op de grond en begon ik naast hem te stampen. Niet om hem pijn te doen, maar om hem aan het huilen te krijgen, zodat mijn ouders stopten met ruziën.” Imkes ouders gingen uit elkaar en Imke verhuisde naar haar oma (de moeder van haar moeder) in Polen, terwijl haar moeder in een Blijf van mijn Lijf-huis verbleef. “De drie jaar dat ik in Polen was, was ik een gelukkig kind.”

Zeven jaar

Op haar zevende kwam ze terug in Nederland en toen ging het fout. “Ze was een alleenstaande moeder van twee kinderen in een vreemd land, dus ik snap ook wel dat het voor mijn moeder moeilijk is geweest.” Imke zorgde voor haar broertje en hielp veel in het huishouden. “Ik was zeven jaar en dan gaat stofzuigen nou eenmaal niet perfect, hoe hard ik ook mijn best deed. Als er ook maar een kruimeltje lag, kreeg ik klappen.” En het mishandelen ging van kwaad tot erger, zo werd ze wel eens letterlijk aan haar haren door het huis gesleurd. “Het was ook geestelijk. Ze zei bijvoorbeeld dat ik niks waard was.”

Eerste vriend

Imkes moeder kreeg een nieuwe vriend, die het er thuis niet beter op maakte. “Hij zat aan mijn billen en borsten terwijl ik dat niet wilde. Als ik dit tegen mijn moeder vertelde, geloofde ze me niet.” Ook Imke kreeg, op haar dertiende, een vriend. “Het begon leuk, maar ook hij behandelde me al snel slecht. Hij was enorm jaloers en sloeg me om de kleinste dingen.” Hulp zoeken durfde Imke niet. “Ik dacht dat het mijn eigen schuld was en wilde sterk blijven. Ook was ik bang dat het erger zou worden als ze erachter kwamen.”

Lees ook
Mishandeld homostel gaat scholen rond tegen zinloos geweld

Zwanger

Imke raakte op haar veertiende zwanger van haar vriend. Haar moeder wilde dat ze abortus pleegde, maar daar ging Imke tegenin. “De hele zwangerschap ging het goed. Ik denk dat ze het kind niks aan wilde doen.” Haar vriend ging wel door en sloeg haar zelfs een keer zo hard dat bij 25 weken de weeën begonnen en Imke naar het ziekenhuis moest. Gelukkig hebben ze de weeën kunnen remmen en is Imke na 42 weken bevallen van een gezonde zoon.

Stalken

Zes maanden na de bevalling, bedreigde Imkes vriend haar met een mes. “Hierna beëindigde mijn moeder mijn relatie met hem. Eindelijk kwam er iemand voor me op, dat gaf me even een goed gevoel.” Twee weken lang werd ze gestalkt. De toen vijftienjarige Imke ging naar de politie om aangifte te doen. “Ik was helemaal blauw, maar er was volgens hen niet genoeg bewijs om hem op te pakken.” Daarna kwam het kantelpunt: “Mijn vriend stond me op een dag op te wachten met een bos bloemen.”

Messteken

Imke fietste weg, maar dit liet haar ex niet zomaar gebeuren. Hij duwde haar van haar fiets, waardoor ze met haar hoofd op de stoeprand viel. “Ik weet niet of het door de val of door de schok kwam, maar ik stond daarna aan de grond genageld.” Haar vriend pakte een groot broodmes en deze keer bleef het niet bij een bedreiging. “Hij stak negentien keer op me in. Vooral in mijn gezicht. Nog eens 36 steken kwamen in mijn boekentas terecht, die ik als verdediging voor me hield.”

Lees ook
Dit is het verhaal van drie mannen die geslagen werden door hun vrouw

Nu

“Mijn wonden waren nog maar net geheeld, of mijn moeder begon weer lelijk te doen. Op mijn zestiende vertrok ik met mijn zoontje naar een tienermoederhuis – mijn moeder vond me hierdoor ‘ondankbaar’.” Nu, tien jaar later, gaat het een stuk beter met Imke. “Ik heb inmiddels drie zoontjes, een lieve vriend en een leven zonder geweld. Met mijn moeder heb ik sinds een aantal maanden geen contact meer. Om alles te verwerken begin ik binnenkort aan EMDR-therapie.”

‘Hear my voice’

Imke hoopt haar heftige ervaringen met geweld bij Hear my Voice om te zetten in iets positiefs. Iedereen die te maken heeft met huiselijk geweld en een luisterend oor wil, kan bellen naar deze hulplijn. “Ik weet hoe groot de stap is, maar ook hoe belangrijk het is om hulp te zoeken. Hopelijk maakt deze hulplijn de drempel wat lager.” Ze wil de slachtoffers de kracht geven om uiteindelijk hulp te zoeken bij een instantie. “Je bent niet zwak, maar juist sterk als je hulp durft te zoeken. Ik hoop dat anderen zich door een gesprek met mij veiliger gaan voelen.”

Heb jij ook te maken (gehad) met huiselijk geweld? Je kunt Hear my Voice op werkdagen tussen 09.00 tot 16.00 uur bereiken via het gratis nummer 0800-3200032.

* Imkes naam is wegens veiligheidsredenen gefingeerd. De afbeelding boven het artikel dient ter illustratie.