De Vidal wilde net achter de computer kruipen om “wat E-learning voor het werk te maken” als LINDA.nl haar belt. “Na drie jaar pensioen moet ik het één en ander ophalen. Maar zorgen is voor mij als fietsen, je verleert het niet.”

Pensioen

Voordat de pandemie uitbarstte, genoot De Vidal na bijna vijftig jaar in de zorg gewerkt te hebben – onder meer als ic-verpleegkundige – volop van haar pensioen. “Ik sport geregeld, ben lid van zowel een zang-, bridge- als schaatsclubje en fiets wat af. Ik was me ook al aan het voorbereiden om alleen naar de Santiago de Compostella te fietsen vanaf Haarlem. Het plan was om in mei te starten en twee maanden later daar aan te komen. Was, want de pandemie gooide roet in het eten.”

 

Helpen

De reis was niet het enige dat van de baan werd geveegd, ook het wekelijkse contact met de clubjes viel weg. En dus besloot De Vidal zich aan te melden voor de ic. “Ik heb de knop omgezet en wil mijn ex-collega’s een hart onder de riem te steken. Ik heb een goede conditie, dus waarom zou ik niet helpen?”

Op de vraag of deze zorgheld dat spannend vindt, antwoordt De Vidal moedig. “Natuurlijk is het – zeker gezien mijn leeftijd – spannend om je te bevinden in het hol van de leeuw. De kans is ook zeker aanwezig dat ik het krijg. Daarom zorg ik voor een optimale gezondheid, zowel fysiek als mentaal. Ook het ziekenhuis zelf maakt zich daar hard voor. Zo wordt ons onder meer geadviseerd niet overmatig te sporten, hiermee gaat je weerstand omlaag, en staat er na iedere dienst een team van psychologen en zorgmanagers klaar om dingen die niet of anders liepen van je af te kunnen praten.”

‘Overweldigend’

De Vidal is niet bang. “De hectiek op de ic is zo overweldigend dat je daar ook niet echt bij kan stilstaan. De labiliteit van de patiënten vraagt heel veel zorg. Het is ook wennen om aan een stuk door te werken in die warme pakken met mondmaskers en brillen. Door het tekort aan mondkapjes kun je ze ook niet zomaar afdoen.”

Ondanks de bijna vijftig jaar ervaring van De Vidal – waarin ze de meest heftige dingen al heeft gezien en meegemaakt – maakt deze pandemie diepe indruk. “Het bizarre is dat als ik thuis ben en in mijn tuin zit, het er allemaal heel vredig uitziet. De vogeltjes fluiten en het is muisstil op straat. Maar zodra ik me begeef op de COVID-links, de afdeling waar de hele zware patiënten liggen, zie ik alleen maar ziekte, ellende en verdriet. Mensen die hun zieke familie of geliefden niet kunnen zien en via de telefoon – één keer per dag – kunnen vragen hoe het met hun vader of moeder gaat. Ik heb veel meegemaakt in mijn tijd als ic-verpleegkundige, maar dit is te verschrikkelijk voor woorden.”

Lees ook
Huisarts Lydia Voorkamp over corona: ‘Vermoeidheid is verraderlijk’

Elise Schaap

Uit de liefde van haar kinderen, zoals de post op Instagram van schoondochter Elise Schaap, haalt De Vidal veel kracht. “Ze dragen me op handen thuis. Ik besef door deze crisis maar al te goed dat je gezin, kinderen en gezondheid het allerbelangrijkste zijn. En als ik een beetje van mijn liefde kan geven aan een ander, doe ik dat graag.”