“De dokter zei: ‘Ik ga het je maar meteen zeggen, het is niet goed.'”

Dokter geslagen

Chantal is géén schreeuwerd, benadrukt ze. Maar in het voorjaar van 2018 stond ze in de kamer van de dokter te schreeuwen. Hij had haar net verteld dat haar dochter Jada een tumor van twaalf bij twaalf centimeter in haar buik had. “Ik heb zelfs die arts geslagen, heel erg. Maar ik was zo in paniek, mijn lichaam begon te shaken, niet normaal. Alsof ik in shocktoestand was.”

Ook nog zwanger

Al snel gaat de knop om. “Ineens werd ik een leeuwin. Zakelijk, zoals ik ook mijn stylingbedrijf run. Zo van: oké, wat moet er gebeuren? Met maar één allesoverheersende gedachte: ik laat mijn kind niet gaan. Nooit.” Maar ondertussen is ze ook nog gewoon zwanger. Soms heeft ze dat bijna niet door. “Ik heb echt geprobeerd om mijn momenten te pakken, om mijn handen op mijn buik te leggen en hem te zeggen dat hij welkom was, maar eigenlijk leef je op dat moment alleen voor het kind dat ziek is.”

Lees ook
Linda’s (46) ouders hebben kanker: ‘Door gekkigheid houden we elkaar op de been’

Schuldgevoel

Drie dagen voor de eerste bestraling van Jada is Chantal veertig weken zwanger. Ze vervroegt daarom de keizersnede met anderhalve week. Na drie magische seconden tussen moeder en zoon, blijkt het niet goed met Josh te gaan. Hij heeft vocht achter zijn longen, een risico van een vervroegde keizersnede. “Continu dat schuldgevoel: dit is gebeurd omdat ik wilde dat hij eerder werd geboren. Alsof ik tussen twee kinderen had gekozen.”

Lees het hele interview met Chantal Bles in de nieuwe LINDA. 181 die nu in de winkel ligt. Bestel ‘m hier.