Warner Prevoo (54) opereerde jarenlang kankerpatiënten door kleine kijkgaatjes. Dag in, dag uit kreeg hij te maken met alles rondom de slopende ziekte. Hij dacht er alles over te weten, tot hij zelf ziek werd.
In het boek Echte dokters huilen ook vertelt Warner hoe hij veranderde van een arts in een patiënt.
Warner wordt op Nieuwjaarsdag 2016 wakker met koorts en het gevoel dat hij is ‘overreden door een legertank’. Hij vermant zich, zoals hij de laatste weken ook een aanhoudende hoest heeft doorstaan, en sleept zich al hoestend naar zijn stamcafé voor het traditionele nieuwjaarsdrankje. Het smaakt naar slootwater en een tweede glas slaat hij af.
Hij realiseert zich dat hij meer heeft dan slechts een griepje en besluit tot een CT-scan van zijn longen. Dat is snel geregeld, want Warner werkt zelf als arts in het ziekenhuis. Hij is interventieradioloog en verricht dagelijks operatieve behandelingen tegen kanker of de complicaties als gevolg van kanker.
Bij de start van het ‘scannetje’ houdt hij er nog geen seconde rekening mee dat hij zelf op het punt staat kankerpatiënt te worden. Zijn collega’s doen dat ook niet. Als de diagnose dan toch staat, wordt het stil. Longkanker in een terminaal stadium.
Warner tekent alles op wat hij meemaakt. Het idee voor het boek komt van Karin Overmars, schrijfster en getrouwd met een vriend van Warner. “We kennen elkaar al heel lang en gaan eens in de zoveel tijd uit eten”, vertelt Warner als we hem spreken. “Haar man en ik plaagden haar tijdens zo’n etentje een keer door te zeggen dat ze weer eens een boek moest schrijven, want de vorige was al lang geleden. ‘Dat is goed, zei ze, ik ga erover nadenken.’ Toen we elkaar een volgende keer zagen, zei ze dat ze ermee aan de slag was gegaan. ‘En het gaat over jou’, voegde ze toe.”
In de periode die volgt interviewt Karin Warner over al zijn ervaringen. Warner leert de andere kant van kanker kennen: als patiënt. “Ik dacht dat ik er alles van wist, tot het mij overkwam. Ik bleek niets te weten”, zegt hij. “Wat het met je doet, de impact die het heeft op jezelf en op je naaste omgeving en familie, vrienden. Maar ook collega’s. Misschien dat wij als medisch specialisten wel eens denken dat we immuun zijn voor de ziekten die we behandelen, maar dat is niet zo. Als dat dan gebeurt, is het wel even schrikken.”
Tijdens zijn ziekte leert Warner hoe kankerpatiënten zich fysiek voelen, de eenzaamheid die ze ervaren en de empathische woorden die artsen bezigen wanneer ze met een patiënt praten. “Als arts zei ik vaak ‘Ik begrijp wat u bedoelt’, maar eigenlijk sloeg dat nergens op. Want ik begreep het helemaal niet, ik wist niet hoe het voelde. Pas nu kan ik zeggen: ik weet uit eigen ervaring wat u nu voelt. Zonder dat ik dat verder toelicht.”
De tijdlijn in Echte dokters huilen ook eindigt ongeveer een jaar geleden. Met Warner gaat het wisselend: goed, wanneer de ziekte onder controle is en minder als de controles tegenvallen. Hij heeft nierstenen gehad en een virus heeft zijn stemband aangetast. Bovendien is de tumor net weer teruggekomen, wat inhoudt dat Warner weer is behandeld.
En dat blijft ook zo, zegt hij. “Ik krijg iedere drie maanden een controlescan. Afhankelijk van de controlescan passen we de behandeling aan. Er zijn allerlei medicijnen waarmee de kanker te remmen is, maar van de behandelingen kom ik denk ik nooit meer af. Pas wanneer ik geen behandeling meer nodig heb, ben ik echt genezen.”
Echte dokters huilen ook van Warner Prevoo en Karin Overmars is vanaf vandaag te koop.
Lees ook
Rachel schreef ‘100 dagen borstkanker’: ‘Ik ben een ongekende mazzelaar’
