Huisartsen trekken aan de bel. De administratieve lasten, het heftige coronajaar en de lange wachtlijsten bij de GGZ, Thuiszorg en Jeugdzorg zorgen voor een hoge werkdruk. Maar nu is de koek op, bevestigt ook huisarts Alberte.
We spreken met huisarts Alberte Schipper (57). Zij gaat aanstaande vrijdag met collega’s uit haar praktijk naar het Malieveld om te staken.
Eigenlijk is Alberte niet zo’n voorstander van staken. “Zeker niet als patiënten er last van hebben. Maar de nood is hoog”, vertelt ze. “Het is een fantastisch mooi vak en huisartsen doen het met passie. Maar omdat er de laatste jaren zoveel taken en administratieve handelingen bij zijn gekomen, wordt het heel onaantrekkelijk om een praktijk over te nemen. En dan gaat het vastlopen. Er zijn al provincies waar ze geen opvolgers meer kunnen vinden.”
Een ander probleem is dat er overal in de zorg lange wachtlijsten zijn. “Zowel in de GGZ, als de Thuiszorg als Jeugdzorg zijn er tekorten. Dan blijf je als huisarts het eerste aanspreekpunt. En dat geeft een hoop problemen. Er is ook veel vergrijzing in de samenleving. Ouderen blijven veel langer thuiswonen en daardoor is er meer thuiszorg nodig. En dat komt allemaal op het bordje van de huisarts.”
Ook ervaarde Alberte vorig jaar als een heftig jaar. “Het was een heel heftig coronajaar. Er was heel veel druk op de telefoon voor de assistenten. En ondertussen is er ook een tekort bij de assistenten. Personeel is minder makkelijk te vinden. Terwijl de telefoon overuren draait.”
Huisartsen draaien ongeveer een keer per week een avond- of een weekenddienst. Wanneer mogelijk huren ze hier een waarnemer voor in. Maar ook zij worden steeds schaarser. Terwijl deze diensten juist steeds hectischer worden. “Ook dat is steeds drukker geworden. We worden overladen met vragen. Het lijkt wel of de drempel om te bellen steeds lager wordt. Daar zitten we ook steeds meer over na te denken, hoe we dat moeten oplossen. Mensen denken steeds sneller dat het spoed is. Dat is toch wel echt een appel aan de maatschappij. Moet het echt nu of kan het wachten tot morgen?”
En dit soort kwesties spelen ook in de wachtkamer of aan de telefoon. Assistentes hebben er een dagtaak aan. Daarom adviseert Alberte aan mensen met klachten om eerst even op Thuisarts.nl te kijken. “Dit is echt een goede website waar je al heel veel kunt vinden. Zo weet je al snel bij welke klachten je wel of niet moet bellen.”
Het water staat bij Alberte en bij heel veel huisartsen inmiddels aan de lippen. Symbolisch staan er daarom bij haar in de praktijk emmers met water, om aan te geven dat dit werkelijk het geval is. De hele week zijn er acties. Je hoort artsen op de radio of ziet ze op de televisie voorbijkomen.
En die acties zijn nu, omdat de overheid deze zomer de langetermijnplannen voor de komende jaren maakt. “Dit is het moment. Daarom gaan we vrijdag met een behoorlijke club van de praktijk naar het Malieveld. We willen vooral meer tijd voor de patiënt. Want het is een prachtig vak. En we doen het met veel plezier. Maar de laatste jaren lopen we vast. En ik ben niet zo van het klagen, maar het moet wel leuk blijven.”
Volgens Alberte is er een reële kans dat de échte huisarts dreigt te verdwijnen. “Straks heb je niet meer de huisarts met tijd bij je in de buurt die de patiënt nog kent. Maar dan springen er misschien wel grote commerciële praktijken in dat gat. Dan wordt het meer fabriek-achtig. Terwijl dat juist de kracht van het vak is. Nú is dus het moment om geluid te maken.”
Huisartsen protesteren deze week tegen te hoge werkdruk
