Het mysterie ontrafeld. Waarom eten kinderen geen groenten? Al zodra het vorkje met de wortel hun lipjes nadert, trekt menig peuter wit weg. Met uitzondering van de kinderen van Katja Schuurman dan. Maar hoe komt dat toch? Dat is wat hoogleraar Sjaan Nederkoorn onderzoekt.
Sjaan Nederkoorn onthult in de talkshow van Jinek waarom kinderen toch zo moeilijk doen als het op groenten aankomt.
Het is moeilijk om uit kleine mensen het verhaal te halen, waarom ze nu toch geen groenten eten, vindt Jinek. Nederkoorn vindt dit ook. “We weten sommige dingen wel. Zoals dat sommige dingen een bittere smaak hebben en die vinden we niet lekker. Daar zijn we mee geboren. Alleen sommige kinderen eten het al niet, zonder dat ze het ooit geproefd hebben. En daar weten we niet alles vanaf. Waarom ze met twee wel alles eten en met drie niet meer bijvoorbeeld.”
Ze onderzoekt waarom kinderen tussen de drie en vijf jaar geen groenten eten. Met taakjes proberen ze uit het gedrag de beweegredenen van kinderen te kunnen halen. Uit die testjes blijkt dat kinderen die gevoeliger zijn voor tast, voor wollen kleding, ook eten in de mond wat moeilijker vinden.”
Kinderen vinden textuur moeilijk. Champignons kunnen bijvoorbeeld wat slijmerig aandoen of ze houden niet van eten met stukjes. Ze ziet dit vooral bij kinderen die het niet fijn vinden om met blote voetjes over het gras te lopen of met de handen in het zand te gaan. “Daar zit een relatie. Die vinden eten in de mond wat moeilijker en zijn kieskeuriger.”
Katja heeft nergens last van. Ze heeft twee kinderen, een van bijna twaalf en een van anderhalf. Alles gaat er zo in. Katja: “Het hielp ook dat Freek (inmiddels de ex van Katja) in hun leven kwam. Ik blancheerde het eten met zout, maar met Freek kwamen er allemaal geuren en smaken bij. Als je er bijvoorbeeld een soepje van maakt, of een shake. En niet dwingend en niet dat het moet.” Nederkoorn snapt dat wel, maar ‘er zit dan ook een enorm verschil tussen kinderen’.
Het percentage echt moeilijke eters is moeilijk vast te stellen. Dat ligt aan hoe je de definitie stelt. “Als een kind maar drie groenten eet, is het dan een moeilijke eter?”, vraagt Nederkoorn zich af. Volgens haar is het aantal kinderen dat echt een probleem heeft maar vier, vijf procent. “Maar er zijn heel veel kinderen bij wie het wel mee valt. Maar waarvan de ouders ook horendol worden. Terwijl in hetzelfde gezin een ander kind wel heel goed eet.” Sommige kinderen zijn echt heel erg lastig, zegt de hoogleraar. “Het ligt dan ook echt niet altijd aan de ouder.”
Acteur Jon Karthaus, ook te gast bij Jinek, vertelt dat het bij hem eraan ligt hoe je het pitcht. Hij haalt de oude Popeye-truc uit de kast. Bij elke hap groeien de spierballen, beeldt hij uit. Ook Katja kan zich hier in vinden. Freek vertelt tijdens het eten een verhaal en voor elke hap eindigt hij met een cliffhanger. De kinderen hangen dan zo aan zijn lippen, dat die hap groenten er zo in gaat.
Voordat je echt zeker weet dat je kind groente echt niet lust, moet je de groente 10 tot 14 keer aanbieden. “Dat doe je niet tien dagen achtereen. Sommige mensen houden bijvoorbeeld niet van haring, maar als je dat vaker eet dan wen je eraan.” Op een speelse manier moet je ze proberen te overtuigen. Geef ook geen bord vol, geeft ze nog als tip. “Want een hap is ook al heel goed. Als je dat 15 keer probeert en je kind vindt het dan nog niet lekker, dan kan je de conclusie trekken dat je kind het ook echt niet lekker vindt.”
Tussen drie en vijf jaar is de lastigste periode. “Maar over het algemeen groeien kinderen er wel overheen. En daarna gaat het over het algemeen beter. Maar als ze jong een normaal patroon aanleren, en ze vanaf dan vaak groenten en fruit krijgen, dan zie je dat ze als volwassenen ook zo blijven eten. Daardoor zijn ze op oudere leeftijd ook gezonder”, aldus Nederkoorn.
Maar, zegt de hoogleraar, “je moet het ze blijven aanbieden. Want als je ze elke dag patat geeft, ja dan leren ze het niet.”
De verslavende werking van peuterfilmpjes: 'Als een drug voor het brein'
