De documentaire ‘Homecoming’ van Beyoncé staat nog maar net op Netflix, maar de recensenten en kenners hebben nu al hun mening klaar.
Maar wát vinden ze er nu precies van? Wij zetten de reacties op een rijtje.
De documentaire ‘Homecoming’ van Beyoncé staat nog maar net op Netflix, maar de recensenten en kenners hebben nu al hun mening klaar.
Maar wát vinden ze er nu precies van? Wij zetten de reacties op een rijtje.
Eerst even wat achtergrondinformatie: Homecoming draait om de aanloop naar Beyoncé’s twee concerten op Coachella vorig jaar, een van Amerika’s grootste festivals. Nooit eerder was een donkere artiest daar de hoofdact. Ook laat ze wat meer van haar privéleven zien, terwijl The Carters normaal erg op hun privacy gesteld zijn.
Voormalig First Lady Michelle Obama:
So proud of my girl! The Queen has done it again. @Beyonce, thank you for always living your truth. #Homecoming pic.twitter.com/NlNkKIwqN6
— Michelle Obama (@MichelleObama) April 18, 2019
Literair-cultureel tijdschrift ‘The Atlantic’: ‘De combinatie van goed bewerkte toneelvoorstellingen en achter de schermen van de Homecoming-film – intieme, zwaar bevochten, soms gespannen en politieke – maakt het tot een carrièrebepalend document. Net als de geweldige visuele albums van Beyoncé, gaat het om obsessie, gecreëerd door obsessie en zeker de obsessie om te inspireren. Zoals alle meesterwerken, het is bijna irritant, omdat zo weinig anderen zich ermee kunnen verhouden’.
Lees hier de volledige recensie van The Atlantic
Dagblad The New York Times’: ‘Het is Beyoncé zoals ze wil dat wij haar zien en ze heeft altijd gewild dat we haar zo zouden zien: als een perfectionist en als de hardst werkende persoon in de showbusiness: “Ik heb mezelf zeker verder gepusht dan ik wist dat ik aankon”, terwijl we beelden zien waarop ze overvloedig zweet. “Ik zal mezelf nooit, nooit meer zo ver pushen”, voegt ze er met een lachje aan toe. Beyoncé, die al twee decennia nieuwe manieren vindt om de lat nóg hoger voor zichzelf te leggen, kan niet eens zichzelf overtuigen dat zoiets nog mogelijk is.’
Lees hier de volledige recensie van The New York Times
Televisieomroep ‘BBC’: ‘Het belang van Homecoming zijn niet alleen de gevierde Afro-Amerikanen die in de film voorkomen, of hoe we achter de schermen zien hoe Beyoncé zich voorbereidt op het concert; maar het gaat ook over het fundamenteel belang dat onderwijs altijd heeft gehad in de zwarte gemeenschap’.
Lees hier de volledige recensie van BBC
Dagblad ‘Trouw’: ‘Wie blijft kijken, krijgt laag voor laag een boeiend beeld van Beyoncé als persoon tegen de achtergrond van zwarte emancipatie. Wat werkt ze keihard om een jaar na haar tweelingzwangerschap en spoed-keizersnede weer bij de top te horen. Ze wil laten zien dat ieder zwart meisje groot mag dromen, want zij flikt het ook. (…) Bewonderenswaardig, al vraag ik me af of ze ook die film had moeten regisseren’.
Lees hier de volledige recensie van Trouw
Dagblad ‘de Volkskrant’: ‘In eerste instantie maakt het documentairedeel minder indruk. Beyoncé geeft per telefoon toelichting over de opzet van het concert. Dat schept afstand. Pas wanneer ze vertelt over de complicaties bij haar zwangerschap, krijg je het gevoel dat ze net zo menselijk is als de jongeren die ze een podium biedt’.
Lees hier de volledige recensie van de Volkskrant
Dagblad ‘Nieuwsblad’: ‘Het is inmiddels een jaar geleden dat Beyoncé als eerste zwarte vrouw Coachella afsloot. Wie de Netflix-film ziet, vraagt zich af: “Wie anders?” Maar vooral: “En wat nu, Coachella?” (…) Homecoming is geen concert, maar een statement dat zonder nadrukkelijk aan politiek te doen, duidelijke boodschappen meegeeft over verantwoordelijkheid, kracht en het heft zélf in handen nemen’.
Lees hier de volledige recensie van Nieuwsblad (€)
Lees ook
Beyoncé over comeback na bevalling van tweeling: ‘Ik woog bijna 100 kilo’