Wie ‘Heel Holland Bakt’ zegt, zegt Robèrt van Beckhoven (61). De twee zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden, als desem met brood. Zondagavond liep het tiende seizoen van het bakprogramma ten einde. Reden om de goedlachse Brabander het bakkershemd van het lijf te vragen.
Aan LINDA. vertelt de Meester Patissier en Boulanger alles over ongevraagde baksels, mislukte creaties en de bergen afwas die het programma met zich meebrengt.
Het is 2013 wanneer Robèrt van Beckhoven een belletje krijgt. Of hij auditie wil doen voor jurylid van de Nederlandse variant van The Great British Bake Off van de BBC: Heel Holland Bakt. Dat aanbod kwam niet compleet uit de lucht vallen. Een jaar daarvoor jureerde hij al voor de Cup Cake Cup.
“Ik hoefde er niet lang over na te denken: dit wilde ik doen en wonder boven wonder werd ik aangenomen”, blikt Robèrt terug. “Het eerste jaar was heel onwennig, sowieso vond ik het nog wennen om mezelf terug te zien op tv. Maar uiteindelijk went alles, ook camera’s. Nu, tien jaar verder, zit ik er helemaal in.”
Tien jaar, ja. Dit seizoen stond geheel in het tekenen van het jubileum. Inmiddels zijn juryleden, presentator, productie en crew zo goed op elkaar ingespeeld, dat er nauwelijks iets misgaat. Dat was in het begin wel anders. “Er loopt maar één bakker rond en dat ben ik. Ik wist al dat er veel meer afwas bij bakken komt kijken. Zeker met tien deelnemers. De productie dacht: oh, valt wel mee. Het viel niet mee. Net zoals de juiste hoeveelheid ingrediënten inkopen. Dat is niet zo simpel. Inmiddels kunnen we dat veel beter inschatten.”
'HHB'-winnaar Enzo: 'Ik vroeg me af of het wel kon, een plantaardige bakker'
Afwas is niet het enige waar ze tegenaan liepen. Wat denk je van het bedenken van de juiste opdrachten voor de kandidaten. Dat lijkt makkelijk – er zijn immers recepten genoeg. Het ligt alleen iets genuanceerder. “Het probleem is dat de deelnemers constant bezig moeten blijven. Als ik ze een brood laat maken, dan is er meer rijstijd dan baktijd. Dat betekent dat ze moeten wachten: dan staan de kandidaten stil en dat werkt niet voor tv. Ik kan ze ook niet in de eerste aflevering drie verschillende koekjes laten maken. Dat zijn dertig beoordelingen in totaal, daar hebben we simpelweg geen tijd voor.”
5x heerlijke recepten om deze winter (iets gezonder) te snacken
Dat beoordelen is nogal een dingetje. Per ronde moet hij samen met mede-jurylid Janny van der Heijden alles proeven. “Soms ben ik naderhand wel misselijk, ja. Het ligt aan de opdracht. Na tien stukken slagroomtaart ben ik wel echt klaar. Al hoeven we natuurlijk niet de héle taart op te eten en proeven we niet alles. Bij de technische opdracht draait het vooral om het oog.”
Dat niet alles geproefd wordt, betekent niet dat er een hoop in de prullenbak belandt. Integendeel. “Als de camera’s uitgaan wordt de lekkerste taart vaak direct opgegeten door cast en crew. De overgebleven baksels mogen mee naar huis of worden onderdeel van de catering. Alleen als het écht niet te eten is, dan gaat het weg.”
Dat iets mislukt, ziet het jurylid vaak nog voordat het aan hem gepresenteerd wordt. “Het is soms zo pijnlijk om te zien. Hebben ze iets af, laten ze het vallen. Of komt het pikzwart uit de oven. Of is het nog niet gaar. Mijn grootste probleem is dat ik ze niet mag helpen. Het is ook supersneu, maar ik kan er niets aan doen. Ik vind het heel jammer natuurlijk, maar het is wat het is.”
Je zou het bijna vergeten, maar naast zijn jurytaken voor Heel Holland Bakt, runt Robèrt al jaren een succesvolle bakkerij in Oisterwijk, Noord-Brabant. Stond hij daar vroeger nog dagelijks te zwoegen achter de werkbank, tegenwoordig is hij er een stuk minder te vinden. “Ik vind het heerlijk, verstand op nul en gewoon werken. Maar ik sta er eigenlijk alleen maar in de weg – als ik er ben, dan word ik de hele tijd afgeleid door klanten die staan te zwaaien. Daarmee houd ik de bakkers van het werk, dat vinden ze niet zo fijn.”
Als hij in zijn bakkerij is, dan is hij daar als bakker – niet als jurylid. Toch komt het geregeld voor dat bezoekers of klanten hem trots hun baksels laten zien. “Hartstikke leuk, maar dat proef ik nooit. Als iemand hier komt met een taart, weet ik niet wat er in zit. Met alle respect, maar dan kan ik niet zomaar alles opeten. Als ze iets maken waar ik bij ben, wil ik het best voor ze jureren. En ik wil ook gerust een blik werpen op foto’s van baksels – het zal je verbazen hoeveel je daar soms al aan kunt aflezen.”
Nieuwe liefde André van Duin komt op het juiste moment: 'Het móest zo zijn'
