Preventieve isolatie

Sinds half maart heeft verpleeghuis de Talma Hof in Emmeloord haar deuren gesloten. Vanwege één coronabesmetting en meerdere verdenkingen, besluit de somatische afdeling met negentien bewoners om op 10 april in preventieve isolatie te gaan. “Dit houdt in dat alle bewoners op hun kamer moeten verblijven en er niet vanaf mogen. De gedeelde huiskamers zijn leeg en hun slaapkamer is nu hun enige leefruimte.  De enige met wie ze contact hebben, is de verpleging”, vertelt Karin.

Sinds de corona-uitbraak verschijnt de verpleging in een andere gedaante: “We dragen chirurgische mondmaskers en handschoenen. Voor de cliënten is dat een hele grote verandering.” Maar het virus slaat ook dit verpleeghuis niet over. “Er worden plannen gemaakt, acties uitgezet en mensen moeten worden ingelicht.”

Lees ook
Save the Children-directeur Brechtje van Lith woont in Oeganda: ‘Angst neemt de overhand’

Bewust

De pandemie ontgaat de ouderen niet. Ze zijn zich bewust van het virus en van hun eigen kwetsbaarheid. De slechtnieuwsgesprekken slaan bij de cliënten in als een bom: “Zodra ik het nieuws breng dat de test positief blijkt, wordt het stil. Heel stil. Ik ben me er op zo’n moment van bewust dat ik de enige ben die een cliënt op dit moment een vertrouwd gevoel kan geven, kan troosten of weer aan het lachen kan maken.” 

Karin kan en mag haar cliënt een hand op de schouder bieden, maar ze kan haar niet vertellen dat het goedkomt. Het is te onzeker. “Dan ben je ruim 85 jaar. Je hebt de oorlog meegemaakt en hebt al vele wijze jaren in dit leven geleefd en doorstaan. Dit is een bittere pil. Een eenzaam moment. Waar niks of niemand nu iets aan kan veranderen. Behalve dan mijn arm, die op dat moment geborgenheid wil geven.”

Ondanks dat Karin naar eigen zeggen ‘gewoon haar werk doet’, voelt ze het belang van haar functie des te meer. “Hoe vreselijk is het als je je vader, moeder, man of vrouw niet meer kan bezoeken. Dat is zo verdrietig. De familieleden moeten daarbij de zorg compleet loslaten. Ik voel daarom nu nog meer vertrouwen dan voorheen”, stelt Karin.

Lees ook
Anouk (31) is zwanger, haar man werkt met coronapatiënten: ‘Eerst was dat vervelend’

Consequenties

Een intensieve periode waarin Karin isolatie-cliënten intensief verzorgt, maakt dat ze zich bewust is van de consequenties die het heeft voor de rest van haar gezin. “Alle contacten die we hadden, zijn gestopt. Ons wereldje is kleiner geworden.” Haar vier dochters zijn oud genoeg om zich zorgen te maken over het virus. “Ik moet vaak uitleggen dat corona niet per definitie de dood betekent.”

Om een duidelijk beeld te scheppen van haar werk, print Karin haar verhaal uit. “Ik heb het mijn dochter van elf laten lezen. Ze werd er heel emotioneel van. ‘Mama, als je dit niet had laten lezen, dan had ik het nooit begrepen’, zei ze. Mijn werk is prachtig en dat ziet zij nu ook. Een mooi compliment.”

De risico’s blijven bestaan. “Vier keer werken is ook vier keer thuiskomen én vier keer het risico om het virus over te dragen.” Volgens Karin wellicht ‘part of the job’, maar ze wil niet wennen aan deze manier van zorgen. “Maar voor nu doe ik het met alle liefde die ik in me heb, want ondanks alle beperkingen en ondanks alles wat voelt als een beperking, gaat de wereld verder.”

Lees ook
Merle organiseert quiz voor bewoners verzorgingshuis: ‘Ze doen mee vanaf hun balkon’