Op zaterdag 27 mei verdwijnt de 29-jarige Giulia Tramontano uit Senago bij Milaan spoorloos. Ze is zeven maanden zwanger. Haar vriend, Alessandro Impagnatiello, doet zondagavond aangifte van haar verdwijning. Maar Giulia is dan al dood, ze blijkt het slachtoffer van femicide. De dader? Alessandro.
“Ik heb haar zonder reden vermoord”, vertelt Alessandro Impagnatiello bijna onbewogen aan de officier van justitie in Milaan. “De situatie creëerde bij mij erg veel stress.”
De situatie? Impagnatiello had naast de relatie met Giulia Tramontano, met wie hij samenwoonde, nog een relatie, met een collega die niet van het bestaan van Giulia wist. Twee vrouwen waren hem kennelijk te veel, maar de 30-jarige barman van de hippe Armani Bamboo Bar in het centrum van Milaan was ook bang dat anderen zijn dubbelleven zouden ontdekken, “vooral op het werk’”, vertelt hij.
Giulia Tramontano was 29 jaar oud toen ze door haar vriend Alessandro werd vermoord en was zeven maanden zwanger van hun kind. Ze werkte als makelaar in de Noord-Italiaanse stad en woonde ruim tweeënhalf jaar samen met Alessandro. Haar leven leek op orde.
In januari van dit jaar ontdekte ze echter de buitenechtelijke escapades van haar vriend. Hij beloofde beterschap en zij besloot hun kind niet weg te laten halen. Maar Alessandro ging gewoon door met zijn dubbelleven en in de week voor haar dood nam ze een beslissing: ze ging bij hem weg.
Zijn appjes in de trant van ‘wat voor moeder ben je’ en ‘jij vindt het normaal om zo te praten met een kind in je buik’, hielpen niet echt haar terug te veroveren.
Op de middag voordat ze wordt vermoord heeft Giulia een ontmoeting met Alessandro’s minnares in een hip café. Ze wil duidelijkheid. Alessandro’s collega weet tot dat moment niet dat de man met wie ze al ongeveer een jaar een relatie heeft, samenwoont en zelfs op het punt staat vader te worden. “Hij vertelde me dat ze uit elkaar waren.” Zelf is ze eind vorig jaar ook zwanger van de barman, maar besluit tot een abortus.
Esther maakt podcast over femicide: 'Elke moord die voorkomen kan worden is er één'
De twee vrouwen ontmoeten elkaar in de Armani Bamboo Bar, spreken lang met elkaar en gaan als vriendinnen uit elkaar. “Voordat ze wegging hebben we elkaar omhelsd,” vertelt Alessandro’s collega tijdens het getuigenverhoor aan de officier van justitie. “Ik heb haar nog aangeboden bij mij te overnachten, maar ze zei dat ik me geen zorgen hoefde te maken.”
Rond kwart voor zeven gaat Giulia naar huis om haar besluit aan Alessandro mede te delen. “Ik heb haar nog geappt me op de hoogte te houden.” Op het appje komt nooit antwoord.
Giulia Tramontano is het 49ste slachtoffer van femicide in Italië dit jaar. Het aantal vrouwen dat door hun partners, ex-partners of familieleden wordt vermoord neemt toe. In 2020 waren 119 Italiaanse vrouwen slachtoffer van femicide, in 2022 waren dat er 126.
Elke drie dagen wordt in Italië een vrouw vermoord door een naaste, in Nederland ligt dat cijfer gemiddeld op elke acht dagen. Gemiddeld wordt in de EU één op de 100 duizend vrouwen vermoord, zo blijkt uit een onderzoek van het Europees Instituut voor Gendergelijkheid.
Met respectievelijk 0,42 en 0,43 slachtoffers per 100 duizend vrouwen, ligt het aantal femicides in Nederland en Italië ver onder dat gemiddelde. De trieste koplopers zijn Litouwen, Letland en Malta met rond de vier.
Volgens de politie is Giulia tussen half acht en negen uur zaterdagavond 27 mei vermoord. Ze is met verschillende messteken om het leven gebracht. Autopsie van het lichaam wees uit dat het ging om 37 tot 40 messteken, waarvan twee dodelijk in haar hals. Alessandro heeft twee keer geprobeerd haar lichaam te verbranden, eerst met alcohol en later met benzine.
Later die avond heeft hij haar lichaam, en dus ook zijn baby die ze in zich droeg, in zijn auto geladen en gedumpt. Daarna is hij naar zijn minnares gegaan, omdat hij met haar wilde “praten”. De vrouw laat hem niet binnen omdat ze, naar eigen zeggen, bang voor hem is.
Om zichzelf een alibi te verschaffen, doet Alessandro een dag na de moord aangifte van Giulia’s vermissing en stuurt hij appjes naar haar telefoon waarin hij haar vraagt waar ze is en haar smeekt terug te komen.
Tijdens het verhoor op het hoofdbureau van politie is Alessandro Impagnatiello rustig en onbewogen. Hij vertelt de meeste gruwelijke details van de moord zonder een spier te vertrekken of een traan te laten. Hij vertelt dat hij een broodje at terwijl Giulia bloedend op de vloer jammerde. ‘Ik heb haar toen nog twee keer gestoken.’
Volgens zijn minnares is hij een pathologische leugenaar, anderen noemen hem een manipulatieve narcist. Het openbaar ministerie wil hem vervolgen voor moord met voorbedachte rade.
Uit het politieonderzoek blijkt dat Impagnatiello in de weken voor de moord op internet research heeft gedaan naar de uitwerking van rattengif op mensen en hoe je je van een lijk kunt ontdoen. De charismatische barman, en koelbloedige moordenaar, wacht nu in de gevangenis zijn proces af. Hem hangt een levenslange straf boven het hoofd.
Familiedrama? Partnerdoding? Nee, noem het femicide: 'De rest is te verhullend'
