In een interview in januari blikten we samen vooruit op het tweede seizoen van LEEF!. Lichamelijk voelde je je toen al een stuk beter dan in 2017. Heeft dat doorgezet?

Evana: “Dat klopt. Vorig jaar tijdens Oud en Nieuw lag ik nog ziek op bed, maar vanaf het begin van 2018 is het eigenlijk beter gegaan. Mijn mobiliteit is beter geworden, al heb ik daar natuurlijk ook hard voor gewerkt. Daarnaast was ik dit jaar veel minder snel moe. Ik heb weer kunnen werken zonder powernaps tussendoor te doen. Vanaf april en mei waren dat zelfs weer hele dagen. Ook mijn uiterlijk is hierdoor veranderd. Ik kreeg door mijn ziekte een hele harde uitstraling, maar die is dit jaar weer een stuk zachter geworden. En ik kan mezelf weer verzorgen. Zo fijn dat ik weer onafhankelijk ben.”

Geen powernaps meer? Dus je energie is ook weer op peil?

“Ja! Natuurlijk ben ik af en toe nog moe als ik te hard heb gewerkt, maar dat is iedereen denk ik. Wat wel nog een beetje een dingetje is, zijn die onrustige nachten die ik vaak heb. Maar ik heb geleerd om mezelf tussendoor meer rust te gunnen. Tijdens mijn ziekte heb ik mezelf leren kennen. Wat kan ik aan? Waar moet ik nee tegen zeggen? Daar ben ik me nu veel bewuster van.”

2018 stond daarmee niet langer in het teken van ‘Evana, het zieke meisje’, maar draaide eindelijk weer om jouw passie: modeontwerpen. Hoe is het daarmee gegaan?

“In 2017, toen ik echt ziek was, dacht ik weleens: ik moet mezelf gaan omscholen. Ik was ervan overtuigd dat ik nooit meer zo hard zou kunnen werken als ik voorheen had gedaan. Je begrijpt dat de eerste collectie die ik in februari weer uitbracht een feestje was. Een bevestiging dat het toch wél weer kan. Ik kan niet meer 24/7 werken, maar er zijn wel andere manieren om te doen wat ik leuk vind, en dat heb ik dit jaar ontdekt. Mijn eigen show was het hoogtepunt van het jaar. Het was een heel speciaal moment voor me. Daarnaast heb ik me ook business-wise meer verdiept in mijn merk. Hoe ik bijvoorbeeld meer winkels kan bereiken. Dat hoort er ook bij.”

Toch werd je dit jaar weer regelmatig geconfronteerd met jouw ziekte. Je raakte namelijk verslaafd aan jouw pijnstillers. Hoe kijk je terug op die periode, waarover je ons in juli vertelde?

“Ik besefte dat ik verslaafd was toen ik na bijna anderhalf jaar moest stoppen met de medicatie. Ik raakte in paniek, omdat de medicijnen een warme deken voor me waren, die van me af werd getrokken. We leven in een cultuur waarin je bijna geen pijn meer hoeft te hebben, er is altijd wel een medicijn voor. Oxycodon was dat voor mij. Toen ik daar gezien mijn verslavingsverleden mee moest stoppen – ik raakte al eerder verslaafd aan medicijnen – was het vooral de angst die overheerste. Angst om weer die vreselijke pijn te voelen. Ik kreeg drie maanden de tijd om te stoppen. In die maanden moest ik volgens een schema van de arts afbouwen, maar dat lukte niet goed. Daardoor moest ik uiteindelijk alsnog een soort van cold turkey afkicken. Die week was een hel. Zowel lichamelijk als geestelijk was dat heel naar. Maar ik besefte wel dat het nodig was.”

Was dat jouw heftigste ervaring van 2018?

“Het was een vreselijke ervaring, maar het beëindigen van de relatie met mijn vriend was zwaarder voor me. 2018 is een jaar geweest van veel veranderingen. Lichamelijk ben ik vooruit gegaan, maar geestelijk heb ik een klap gehad. Mijn vriend heeft me altijd verzorgd, en dat maakte het moeilijk om daarna weer intiem met elkaar te zijn. Mijn ziekte heeft veel gedaan met mij, maar ook met hem, en wij konden elkaar daarna niet meer goed terugvinden. Gedurende een periode van een half jaar hebben we het daar moeilijk mee gehad, waarna we hebben besloten er een punt achter te zetten. Dat vond ik heel erg. Ik greep dan ook weer extra naar de medicijnen, dus alles heeft ook wel een beetje met elkaar te maken. Daarnaast had ik niet verwacht dat het verwerken van mijn ziekte een jaar later nog zoveel impact op mijn leven zou hebben.”

Hoe gaat het nu met je?

“Lichamelijk gaat het goed, geestelijk heb ik het onder controle. Ik probeer mooie doelen voor mezelf te stellen, maar het ligt vooral nog allemaal open. Er zijn nog zoveel deuren die ik in kan gaan. Ik ben heel enthousiast over de toekomst, en over de dingen die nog gaan gebeuren in mijn leven. De komende jaren zullen bepalend worden voor mijn toekomst.”

Lees ook
Evana (28) overwon haar ziekte, maar raakte verslaafd aan het antipijnmedicijn oxycodon

Heb je, op korte termijn, al specifieke doelen? Of ligt echt nog alles open?

“Mijn beste vriendin en ik willen – als het allemaal meezit – in 2019 naar Londen verhuizen. Ik heb daar stage gelopen en altijd tegen mezelf gezegd: ik kom daar nog ooit terug. Maar toen werd ik ziek, en kreeg ik een relatie. Nu staat die deur pas voor het eerst weer open, en heb ik zoiets van: ik moet dat nu gewoon doen. Al is het maar een jaar. Of misschien wel voor altijd. Werkgerelateerd is het ook goed voor me. Nederland blijft op het gebied van mode toch een beetje achter, dus als ik verder wil, moet ik dat in het buitenland zoeken. Dus dat ga ik doen, waarschijnlijk vanaf maart.”

Bekijk de eerste vlog van het laatste seizoen van LEEF!, de LINDA.tv-serie waarin Evana vlogt over haar leven, boven dit artikel. Meer afleveringen of andere originele LINDA.tv-programma’s zien? Ga dan naar lindanieuws.nl/linda.tv.