Voorbereiding van het plan

Volgens L. begon “het verschrikkelijke plan” al ongeveer zeven maanden van tevoren, uit woede en frustratie omdat hij zijn artsendiploma niet zou krijgen. “Er moesten heel veel mensen dood”, zegt hij. Volgens L. werd hij gedreven door extreme woede, die hij niet kon uiten. Ook zegt hij dat hij meerdere malen geschorst was door problemen met docenten, wat hij onlogisch vond en niet begreep. “Toen knapte er eigenlijk iets in me.”

Ter voorbereiding van de aanslag kocht L in maart drie wapens en richtlasers. “Ik had een intern conflict met mezelf. Eerst had ik een afwachtende houding ten opzichte het plan, maar door het kopen van bijvoorbeeld de lasers werd het ineens echt.”

Het originele plan was volgens L. nog heftiger, en met een nog hoger dodenaantal. “Ik realiseerde me dat het originele plan verschrikkelijk was”, vertelt hij. “In die onderhandeling met mezelf werd het plan geminimaliseerd en dat is het uiteindelijk geworden. Dat kwam ik met mezelf overeen.”

Rechtszaak

De voorzitter van de rechtbank merkt op dat L. door de manier waarop hij over de gebeurtenissen praat, doet alsof de misdaden niet zijn verantwoordelijkheid zijn geweest. L. zegt daarop dat hij “wel degelijk schuldig en logisch gezien verantwoordelijk is, maar hij het niet zo voelt.” Volgens hem was het uitvoeren van zijn plan “een script, een missie”.

Het proces vindt plaats in de extra beveiligde zittingszaal van de rechtbank in Rotterdam. De zaak trekt veel bekijks, en de zaal is dan ook tot de laatste stoel gevuld door nabestaanden, pers en publiek. De zaak zal nog een week duren.

Een jaar later: schietpartij in het Erasmus MC herdachtLees ook