Sportgeneeskunde

Zonderland heeft naast zijn sportcarrière geneeskunde gestudeerd. Hij werkte sinds zijn afstuderen een dag in de week in de sportgeneeskunde. Dat werk kwam stil te liggen, aangezien veel sportevenementen niet door gingen. Toen hij een advertentie in de krant zag voor de campagne Extra handen voor de zorg meldde hij zich meteen aan. “Het leek me een mooie manier om nuttig bezig te zijn op een plek waar ik echt nodig ben.”

Dus ging hij een halve dag per week aan de slag. “Ze hadden met name iemand nodig die acute zaken kon opvangen, terwijl de vaste artsen hun diensten draaien en visites afleggen.”

Epke Zonderland

De bewoners herkenden de topsporter zelfs met zijn mondkapje op. “Het was altijd leuk om dan die blije gezichten te zien. Het bleek een gemakkelijke manier om een glimlach op hun gezicht te toveren.”

Zonderland heeft naar eigen zeggen veel geleerd van zijn werk in het verpleeghuis. “Dat het niet alleen gaat om een zo lang mogelijk leven, maar vooral ook over de kwaliteit van leven. In een verpleeghuis ligt de nadruk meer op de vraag hoe we de tijd die mensen nog hebben, zo fijn mogelijk voor hen kunnen maken. Dat vond ik wel een leermoment.”

Topsport

De turner kan beamen dat werken in de zorg ook topsport is. “Als sporter ben je heel intensief bezig en zoek je steeds je grenzen op. Maar je zorgt ook dat je voldoende rust krijgt. In de zorg staat er chronisch druk op je.”

Hoewel Zonderland zich nu weer volledig op de sport richt ter voorbereiding van de Olympische Spelen, sluit hij niet uit dat hij nog eens in een verpleeghuis zal werken. “Wie weet, als ik over twintig jaar eens iets heel anders wil gaan doen? Ik was blij verrast hoe leuk ik het vond.”

Lees ook
Epke Zonderland wordt opnieuw vader: ‘Zo blij en dankbaar’