Tien kandidaten, van wie één mol. Zaterdag startte het 24e seizoen van ‘Wie is de Mol?’ Journalist Ivo van Woerden (44) praat je bij: de mol heeft vermoedelijk blauwe ogen. Jammer dat die van Anna dat niet zijn, anders had ik het wel geweten.
Let op: spoilers!
Gekleurde vlaggetjes, een mariachiband, zwierende jurken en overal mensen die zichzelf stevig in de make-up hadden gezet, zodat er alleen nog holle oogkassen en ingevallen wangen van hun gezichten over waren gebleven.
De eerste seconden van het nieuwe seizoen van Wie is de Mol? zat zo boordevol prikkels dat je hele interne systeem ervan op tilt zou slaan. Logisch dus dat de kandidaten niet doorhadden dat de mol daar ook tussen het feestgedruis stond om iedereen even de gehandschoende hand te schudden.
Dan was er een waarzegster die thuis uren voor de spiegel moet hebben gestaan om het woord ‘vrijstelling’ in te studeren. Ze gebruikte het woord ’topito’ ook alsof ze er een vloek mee uitsprak, terwijl er naast haar een blauw oog in een glazen bol gevangen zat. Ze meldde even later dat de mol mee had gekeken. Dat moet dan wel dat blauwe oog zijn geweest, dacht ik. Wat heerlijk om zo’n logisch begin te kunnen hebben in een programma waarin je voortdurend in de verwarring verdrinkt.
Ik zocht de foto’s van de kandidaten op en na een diepte-onderzoek moest ik constateren dat Jip met de felst blauwe ogen is uitgerust. Maar Kees, Fons en Rian kunnen er ook wat van. Zo, dat gaat lekker, dacht ik. Kiezen uit vier potentiële mollen is toch net iets makkelijker dan uit tien mensen die liegen alsof het gedrukt staat.
Hoe dan ook moesten alle kandidaten op zoek naar een symbool dat om de nek van een van de feestgangers hing om aan zo’n ’topito’ te komen. Het valt me altijd op hoe makkelijk mensen in zo’n situatie lichamelijk worden. Lekker knijpen, aanraken, voelen en betasten. Ja, je weet bij Wie is de Mol? nooit precies wat nou echt de bedoeling is en misschien liggen die topito’s wel op hele bijzondere plekken verstopt?
Dus huppakee: graaien maar. Het zou me niets verbazen als er na de opname bij de een of andere Mexicaanse vertrouwenspersoon voor skeletten meldingen van grensoverschrijdende ‘metoo’-tjes zijn binnengekomen.
Een topito leidde in ieder geval naar een vrijstelling voor een van de afleveringen. Uiteindelijk waren Jip, Anna, Kees en Fons topitoloos gebleven. Drie blauwogigen dus die sowieso geen geld in de pot gingen brengen, omdat die vrijstellingen, zo bleek even later, allemaal 1000 euro waard waren.
Iedereen moest iemand aanwijzen waarvan ze vermoedden dat ze een vrijstelling hadden bemachtigd en als het zou kloppen, zou die vrijstelling weggespeeld worden én daarmee 1000 euro opleveren. Anna kwam met het geniale plan om allemaal de persoon aan te wijzen waarmee ze als eerste hadden gesproken, zodat iedereen een keer genoemd zou worden en alle vrijstellingen zouden verdwijnen. Ze gebruikte het woord ‘statistiek’ alsof ze het over haar lievelingstaco’s had.
Ze haalde dat woord weer aan toen ze zo aan het einde van de aflevering haar tactiek uitlegde voor de test: ze zou kiezen voor de groepen die tijdens de opdrachten de meeste mensen hadden bevat, want dan had ze de grootste kans dat ze goed zat. Maar dat leek me nou een strategie van likmevestje, want een mol zit vaak op een sleutelpositie in een kleinere groep.
Er waren bijvoorbeeld vijf schilders bezig met het nakliederen van een schilderij. Als de mol tussen hen zat, kon hij of zij maar een kleine rol spelen bij het geld uit de pot houden. De mol had er veel meer aan om in de groep van Anna zelf te zitten. Zij probeerde met Tooske en Kees slotjes van kisten open te krijgen om referentieschilderijen te bevrijden, die dan weer gematcht moesten worden met wat de schilders geproduceerd hadden. Hoe minder slotjes er open waren, hoe groter de kans dat er geen overeenkomst gevonden zou worden en er geen geld in de pot zou komen. Jammer dat Anna zelf bruine ogen heeft, anders wist ik het wel.
Blauwogige Kees riep nummers naar Anna en Tooske alsof hij een loterij probeerde te winnen, door zo snel mogelijk getallen te brullen. Dat was net zo irritant als het woord ‘statistiek’.
Uiteindelijk was er maar een match gemaakt door blauwogige Rian en door Babs, die samen de juiste portretten bij elkaar moesten puzzelen. De aap die Frida Kahlo onzedelijk bij haar borst greep, leverde 500 euro voor de pot op. Ik zag daar wel een voorzichtig thema voor dit seizoen in terug.
Tijd voor de uitslag van de test. Babs moest naar huis. Dat vond ik nou oprecht jammer, want dat leek me een heel leuk iemand om langere tijd te volgen. Bovendien was ik zeer benieuwd naar wat ze allemaal in haar kledingkoffer had gepropt, omdat ze het twee-kleurenthema nogal rigoureus in haar hele wezen doorgevoerd leek te hebben. Hopelijk mag ze in een volgende aflevering, gewoon weer terugkeren om al die kleurige jasjes een podium te kunnen geven. De waarzegster kwam niet voor niets weer in beeld om nog een keer haar ’topito’-vloek te herhalen. En iets met ’the future’. Nou we zitten er weer helemaal klaar voor, laat die futuro maar komen.
Ivo van Woerden is journalist en schrijver. Voor Linda.nl blogt hij over kijkcijferknallers als ‘Boer Zoekt Vrouw’ en ‘Wie is de Mol?’
Kijk de eerste aflevering van Wie is de Mol? hier terug.
Viva Mexico: dit zijn de kandidaten van 'Wie is de Mol?' 2024
