Zondag zagen we in Expeditie Robinson hoe royaltydeskundige en journalist Justine Marcella noodgedwongen het programma verliet vanwege gezondheidsproblemen.
Na haar eliminatie op de eilandraad hoopte ze zich te herpakken op Titaneneiland, maar haar lichaam liet dat simpelweg niet toe. In gesprek met LINDA. blikt ze trots terug op haar avontuur.
“Het was een bizar avontuur”, begint ze. Haar belangrijkste drijfveer om mee te doen waren haar kinderen. “Ik vertel ze altijd dat ze hun grenzen moeten verleggen en het avontuur moeten opzoeken. Je kunt meer dan je denkt. Maar toen vroeg ik me af wanneer ik dat zelf voor het laatst had laten zien. Dat was mijn motivatie om mee te doen.”
Ook haar liefde voor de natuur speelde een rol. “Ik ben opgegroeid in een bosrijke omgeving en ik was benieuwd of ik me in de natuur zou kunnen redden. Hoeveel Pippi Langkous zit er nog in mij?”, lacht ze.
Om zich voor te bereiden, stortte Justine zich fanatiek op haar sportregime. “Ik doe wekelijks aan ballet voor balans en flexibiliteit. Daarnaast ben ik meer gaan zwemmen, al heeft dat me niet echt geholpen. Ik zwom de verkeerde kant op!” Naast sporten volgde ze een survivalcursus op de Veluwe, waar ze van alles leerde, van vuur maken tot hutten bouwen. “Het was spannend, niemand mocht zien dat ik dat aan het doen was. Het mocht natuurlijk niet uitlekken dat ik meedeed aan Expeditie Robinson.”
Het programma oversteeg Justine’s verwachtingen. “Het was veel indrukwekkender dan ik dacht. Je leert mensen echt zonder masker kennen, je kunt niet even Googlen wie iemand is. Iedereen is puur, dat vond ik fantastisch. Je bent gewoon een kandidaat, met honger.” Toch was het niet de honger die haar de meeste moeite kostte. “Dat vond ik juist goed te doen. Ik had mezelf al op een soort Robinson-dieet gezet tijdens corona, dus dat was prima. Het gebrek aan slaap brak me echter volledig op.”
Sergio's soloactie zorgt voor chaos in 'Expeditie Robinson': 'Je graaft je eigen graf'
Wat kijkers niet zagen, was dat Justine tijdens haar expeditie kampte met een blaasontsteking. “Ik moest ’s nachts elk uur naar het toilet. Maar je bent bij het plassen continu alert vanwege slangen en schorpioenen en dus klaarwakker. Daardoor heb ik bijna niet geslapen.” Na een nachtelijke regenbui belandde ze tijdelijk in het veldziekenhuis met onderkoelingsverschijnselen. “Mijn lichaam kon zichzelf niet meer warm houden. Ik heb een nacht aan het infuus gelegen.”
Ondanks haar wilskracht werd de situatie onhoudbaar. “Ik deed alsof ik me beter voelde, maar dat was niet zo. Mijn lichaam begon op te zwellen en kon zichzelf niet meer afkoelen. Mijn lijf was helemaal de kluts kwijt.” Uiteindelijk is er in overleg met de arts van het medisch team besloten om te stoppen. Een hartverscheurend moment: “Ik wilde niet weg, ik was nog niet klaar. Ik was van plan aan te sterken en terug te komen bij de samensmelting. Maar mijn lijf was kapot, het ging niet meer.”
Ook na thuiskomst bleef Justine last houden van haar deelname. “Ik was totaal uitgeput, zelfs traplopen was te veel. En afgelopen zomer kreeg ik een ontsteking in mijn voet door een stuk koraal uit Maleisië. Gelukkig gaat het nu weer beter.”
Justine kreeg veel steun, zowel online als op straat. “Ik kreeg zoveel lieve reacties, van bekende en onbekende mensen, die allemaal ‘Team Justine’ waren. Ik heb blozend mijn Instagram geopend, werd er echt verlegen van. Zelfs jongeren uit de straat herkennen me nu. Dat vind ik heel grappig.”
Naast de fysieke uitdaging was het gemis van thuis soms zwaar. “Elke ochtend tekende ik een groot hart in het zand met de namen van mijn kinderen en geliefde. Het is gek dat je geen contact hebt. Ik maakte me van tevoren bijvoorbeeld zorgen om mijn vader op leeftijd, die schommelt met zijn gezondheid. Gelukkig ging het goed met hem, maar mijn poes is wel overleden terwijl ik daar zat. Dat vond ik vooral pittig voor mijn dochter, die daar alleen mee moest dealen. Ik kon haar niet troosten.”
Willy (34) loopt met poes op zijn schouder naar Nice: ‘Kan haar niet achterlaten, dan breekt m’n hart’
Tijdens haar avontuur werd Justine op de eilandraad weggestemd. “Dat vond ik vooral moeilijk voor Ouassima, die tegen haar principes in op mij stemde voor het spel. We hebben de aflevering samen bekeken en ik heb absoluut geen wrok.” Al had ze het graag anders gezien: “Ik had graag een directe strijd met Sergio willen aangaan. Dat leek me eerlijker.”
Na haar terugkeer bleef ze in contact met de andere kandidaten. “Ik heb meteen een groepsapp aangemaakt. En thuis begon ik direct vijf uur lang te poetsen. Na al dat zand en die insecten snakte ik naar een schone omgeving.”
Ook met de dresscode op het eiland had ze moeite. “Ik vond het verschrikkelijk om in korte broeken te moeten lopen, echt de hel. Ik haat korte broeken. Ik heb serieus overwogen om gewoon in pak te gaan, een colbert en broek in knalrood. Gewoon als Justine. Ik heb eigenlijk spijt dat ik dat niet gedaan heb.”
Ondanks de tegenslagen kijkt Justine “extreem trots” terug op haar deelname. “Ik heb alle testen vooraf doorstaan en heb het toch maar tot en met de zesde aflevering geschopt. En ik ben vooral blij dat ik mezelf ben gebleven. What you see is what you get.” Het programma heeft haar blik op andere mensen veranderd. “Je ziet vaak alleen de buitenkant, maar ik probeer door die lagen heen te kijken, naar de echte mens. Expeditie Robinson heeft dat weer even versterkt.
Of ze ooit nóg eens aan zo’n avontuur mee zou doen? “Zeg nooit nooit, maar Expeditie Robinson heb ik wel afgevinkt.”
Kimmylien blikt terug op 'Expeditie Robinson': 'Ik heb er littekens aan overgehouden'
