Nu Isa Hoes (55) is genezen van borstkanker, wil ze nog maar één ding: voluit leven. Dat betekent meer spelen, meer reizen én meer liefde.
We spreken haar over de zware periode, de nasleep en het boek dat ze erover schreef, Over Leven.
Nu Isa Hoes (55) is genezen van borstkanker, wil ze nog maar één ding: voluit leven. Dat betekent meer spelen, meer reizen én meer liefde.
We spreken haar over de zware periode, de nasleep en het boek dat ze erover schreef, Over Leven.
Het gaat goed met Isa Hoes. Hartstikke goed zelfs. Ze vindt het haast stom om te zeggen, maar de borstkanker die ze twee jaar geleden bij zichzelf ontdekte heeft iets goeds voor haar gedaan. Het schudde haar waker – deed haar inzien dat ze eigenlijk helemaal niet zo happy was als dat ze dacht.
“Het was een wake-upcall”, vertelt ze aan LINDA. “Mijn beste vriendinnetje merkte op dat ik ook al anderhalf jaar niet gelukkig was – ik had mijn passie weg laten vloeien. Ik miste het spelen. Op de set staan, daar word ik gelukkig van. En weer reizen.”
Tijdens het telefonisch interview vertoeft ze dan ook in een hotelkamer in het buitenland, waar ze is voor de opnames van een nog niet nader te benoemen film. “Hoe leuk is dat. Het is me gewoon gelukt. Het is ruim twee jaar geleden dat ik de kanker in mijn borst ontdekte en nu sta ik alweer hier. Mijn leven heeft zo een betere wending gekregen. Ik zie echt een Isa voor en een Isa na. Afkloppen dat het zo blijft.”
Dat was in het begin wel anders. Terug naar twee jaar eerder – het is april 2021 wanneer ze tijdens het douchen voor het eerst een knobbeltje voelt in haar borst. Het blijkt borstkanker te zijn. “Ik kon het niet geloven. Het was heel raar. Het deed ook geen pijn. Het was ook niet zo dat ik ziek was, ik had het gewoon ineens. Dat maakte me gek.”
Nog voor ze zich laat checken door de huisarts, begint Hoes met het opschrijven van haar gedachtes en wat haar bezig houdt. Het vormt de basis voor haar laatste boek, Over Leven. “Ik dacht heel lang dat er vast niemand zat te wachten op nóg een boek. Maar ik krijg toch weer veel reacties van lezers die er blij mee zijn. Zelfs van mensen die géén kanker hebben.”
In het boek lezen we hoe Hoes het knobbeltje ontdekt, in het ziekenhuis te horen krijgt dat het gaat om borstkanker en hoe ze dit vervolgens tegen haar kinderen Vlinder en Merlijn vertelt. “Dat was moeilijk, vooral als moeder. Ik wilde ze geen slecht nieuws brengen – ze hebben genoeg meegemaakt. Hebben al een ouder verloren. Maar ik kon toen ook nog niet beloven dat het goed zou komen. Dat wist ik niet, daar ging ik maar van uit.”
Op haar kinderen, familie en een paar goede vrienden na vertelt ze niemand over haar ziekte – en al helemaal niet aan de pers. “Dat was heel fijn, want het was allemaal al zo veel. Toen het boek aangekondigd werd, kwam het nieuws pas naar buiten en kreeg ik appjes van vrienden dat ze hadden gemist dat ik kanker had. Nou, die kanker hebben ze niet gemist, hoor.”
Last heeft Hoes niet meer van de ziekte. Van een heftige nasleep is dan ook – gelukkig maar – geen sprake. “Ik slik nu een anti-hormoon. In het begin was ik wel even bang voor een depressie, dat zou een bijwerking zijn. Ik zou ook weer overgangsklachten kunnen krijgen. Dat wilde ik echt niet, ik was daar net weer uit. Maar zo ver ik weet heb ik geen bijwerkingen.”
Isa Hoes hield diagnose borstkanker zo lang mogelijk voor zichzelf: 'Alleen met mijn inner circle gedeeld'Lees ookDat was na de bestraling wel even anders. “Dat was heftig. De arts waarschuwde al voor extreme vermoeidheid. Nou, ik was helemaal kapot. Ik moest overdag gewoon slapen, anders redde ik het niet. De arts zei ook dat het na de bestraling pas echt begon. Dat ging er bij mij niet in, het was nu toch zeker wel voorbij!? Maar volgens hem zou ik echt pas na een jaar weer de oude zijn – of de nieuwe. Dat vond ik een heel mooie uitspraak.”
Het boek sluit ze af met de woorden dat ze nu het leven kan leiden dat ze wil leven en lezen we hoe ze zich klaarmaakt voor een date. Hoe staat het er nu mee? “Dat was een leuk open einde, maar die date is niets geworden. Ik sta er wel echt voor open. Misschien als ik weer met iemand samen ben, dat ik snap waarom het zo lang geduurd heeft. Al denk ik dat het ook wel echt komt doordat ik heel erg een moeder ben. Ik wil het goed doen voor de kinderen, zeker na Antonies dood.”
Toch voelt de actrice dat ze ook wat betreft de liefde in een nieuwe fase is beland. “Vlinder is geslaagd en vliegt uit. Misschien gaat ze zelfs wel naar het buitenland, dat wil ze graag. Daarmee krijg ik ook meer ruimte om meer te doen. Dat vind ik heel spannend. Het gaat natuurlijk niet alleen over de liefde, maar het gaat ook over het voluit mogen leven. Als daar een man bij komt is het hartstikke leuk. Zo niet, dan is het ook oké. Maar ik ben wel heel erg van de liefde. Het lijkt me gek als ik alleen eindig. Maar ja, je weet het niet.”
Het boek Over Leven van Isa Hoes vind je nu in de Nederlandse boekhandels.
Isa Hoes deelt jeugdfoto's: 'Wat als er in mijn tijd social media bestond? Ik ben bang dat ik er heel gevoelig voor zou zijn'Lees ook