‘Expeditie Robinson’

Voor veel BN’ers is meedoen aan Expeditie Robinson een droom, maar voor Dyantha Brooks was het “eerder het tegenovergestelde”, zo vertelt ze. “Ik keek het wel altijd en ik vind het een supervet programma. Maar als ze me ooit zouden vragen, zou ik nee zeggen. Ik dacht: zo lang van huis, zonder eten, dat trek ik niet. Totdat ze me wel vroegen. Het leek me een supervette kans. Maar ja, met een gezin kan je niet zomaar weg. Mijn man zei: ‘Doe nou een keer iets voor jezelf’. Dus dat deed ik. Achteraf vind ik het ongelofelijk dat ik heb meegedaan.”

“Expeditie staat zo ver van het gewone leven, je routines vallen zo weg”, gaat Dyantha verder. “Dat we niet konden tandenpoetsen of scheren, vond ik ook niet erg. We stonken allemaal. Door dit programma kreeg ik een enorme bewijsdrang, je wil het goed voor je team doen. Als ik een proef heel goed deed, vond ik echt geweldig. De samensmelting vond ik ook leuk. Toen konden we aan de hamburgers en de wijn. We hadden zó’n honger. Ik heb gelukkig een stalen maag, maar anderen stonden om de vijf minuten over te geven en gingen daarna weer verder eten. Ik bunkerde rustig verder.”

Dyantha Brooks

Er waren ook voor Dyantha genoeg zware momenten, vertelt ze. “Echt, de verveling. Kijkers krijgen dat niet mee, maar soms deden we dagen niks. Dat voelde uitzichtloos. Daardoor ga je veel over thuis nadenken. Na een tijdje kon ik het gezicht van mijn zoontje niet meer voor de geest halen, dat vond ik zó erg. Dat van mijn ouders en man wel, maar niet dat van mijn zoontje. Het gemis van thuis was groot, ik heb veel gehuild.”

Het leidt er uiteindelijk toe dat Dyantha zich laat wegstemmen door haar kampleden. “Het motiveerde mij dat de groep steeds kleiner werd, totdat er een plottwist kwam en we ineens weer met achttien mensen zaten. Het voelde alsof we weer vanaf het begin waren begonnen en dat wilde ik niet. Natuurlijk had ik het thuisfront trots willen maken met de winst, maar het gemis was te groot.”

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door DYANTHA BROOKS (@dyanthabrooks)

Gezin

De presentatrice ligt er daardoor na 21 dagen uit. Het eerste moment dat ze zichzelf in de spiegel zag, weet ze nog goed: “Aan mijn kampleden zag ik wel dat ze waren afgevallen, maar als ik naar beneden keek, dacht ik dat het bij mij wel meeviel. Niet dus, het was zo onwerkelijk! Echt, mijn heupen… Die hadden er sinds mijn twaalfde niet meer zo uitgezien.”

“Ik weet nog dat ik op Schiphol aankwam en mijn zoontje me gelijk zijn broodje wilde geven, zo dun vond hij mij. Dat weerzien was overigens wel heel emotioneel. Mijn ouders, man en zoontje waren er, ik heb ze non-stop geknuffeld. Dit was alles wat ik wilde.”

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door DYANTHA BROOKS (@dyanthabrooks)

Baby

Dyantha heeft er geen spijt van dat ze zichzelf heeft laten wegstemmen. “Nee, want anders was mijn tweede zoontje er nooit geweest”, vertelt ze. Een week na haar exit raakte ze van hem zwanger. “Ik was gewaarschuwd dat Expeditie invloed kan hebben op je vruchtbaarheid, omdat het zo’n aanslag op je lichaam is. De eerste twee maanden dat ik niet ongesteld werd, dacht ik dat dat door Expeditie kwam. Maar ik was gewoon hartstikke zwanger!”

“Voor mij was het avontuur volmaakt”, besluit ze. “Ik heb gezien dat ik thuis best kan loslaten en heb meer vertrouwen in mezelf gekregen. Ik maak me niet zo gauw meer druk, kan beter relativeren. Nu zit ik lekker in mijn thuiscocon, want ik ben zes weken geleden bevallen van ons tweede kindje. Ik heb zin om weer aan het werk te gaan en heb allerlei plannen, maar probeer ook te genieten van de rust van deze kraamperiode.”