De overgrootouders van Duncan Laurence zaten tijdens de Tweede Wereldoorlog in het verzet. Als Ambassadeur van de Vrijheid kan de zanger op 4 en 5 mei hun werk eren.
Ook ziet hij een kans om het verhaal over zijn eigen lhbtqi-gemeenschap in oorlogstijd met het grote publiek te delen.
“Ik denk dat het verhaal over mijn community op grotere schaal nog niet verteld is. Nog nooit via het ambassadeurschap op 5 mei in ieder geval”, vertelt Laurence, die als eerste ambassadeur een documentaire maakte over dit thema.
“Ik heb tot dusver weinig gehoord over helden die queer waren in die tijd, terwijl ze er wel waren. Ook mensen uit die groep trokken ten strijde tegen de bezetter en ik heb dat mogen laten zien in mijn documentaire.”
Voor de film, die te zien is op bevrijdingsfestivals.nl, reisde de 28-jarige Laurence onder meer naar Duitsland, waar hij een bezoek bracht aan het Duitse kamp Sachsenhausen, nabij Berlijn. “Dat was een concentratiekamp speciaal voor homoseksuele mannen, dat later als blauwdruk voor andere concentratiekampen waaronder Auschwitz heeft gediend”, vertelt hij.
“Homoseksuele mannen werden daar ‘opgeslagen’, ik kan het niet anders zeggen. Vervolgens werden er verschrikkelijke experimenten op hen uitgevoerd, die echt veel te ver gingen. Ze moesten ook als slaven in fabrieken werken, soms tot ze er dood bij neervielen.”
Het bezoek aan het kamp, dat nog grotendeels intact is, maakte veel indruk op Laurence. “Je voelt met de kennis die je dan hebt dat er veel leed en pijn is geweest. Ik voelde ook medeleven voor de mannen die daar zijn vervolgd. Ik had niet negentig jaar eerder moeten worden geboren anders had ik daar misschien ook wel gezeten”, zegt hij. “Toch ben ik blij dat ik er ben geweest. Het gaat voor een belangrijk deel over wie ik nu ben en over de vrijheid waarin we leven. Laten we nooit meer teruggaan naar dat nulpunt”, zegt de zanger.
Op 4 en 5 mei is er voor ambassadeur Laurence een bijzondere rol weggelegd. In de avond van 4 mei haalt hij in Wageningen het Bevrijdingsvuur op, om dat de volgende dag op het Bevrijdingsfestival in Den Bosch samen met premier Rutte aan te steken. Sowieso zitten zijn opa’s en oma’s, die alle vier nog in leven zijn, dan voor de tv om alles te volgen. “Zij vinden het denk ik heel erg tof, omdat zij de verhalen uit die tijd kennen als geen ander.”
Duncan Laurence heeft zin in zijn optredens op de festivals in Brabant, Zuid-Holland, Zeeland en Limburg. “Ik kijk er het meest naar uit om weer lekker op dat podium te staan en de vrijheid te voelen die we de afgelopen jaren niet hebben gehad. Straks staan er weer duizenden mensen voor de podia. Ik hoop dat ze allemaal meezingen!”
Tino Martin wil het niet langer over Bevrijdingsdag 2021 hebben: 'Ontelbaar veel mooie dingen gedaan'
