Daphne Koster (41) heeft het in zich om een commando te worden. Dat bleek donderdagavond uit de finale van ‘Kamp van Koningsbrugge’.
Aan LINDA. vertelt de voormalig voetbalster alles over haar deelname aan het loodzware tv-programma.
Daphne Koster (41) heeft het in zich om een commando te worden. Dat bleek donderdagavond uit de finale van ‘Kamp van Koningsbrugge’.
Aan LINDA. vertelt de voormalig voetbalster alles over haar deelname aan het loodzware tv-programma.
Pas op op: dit interview bevat spoilers over Kamp van Koningsbrugge special edition.
Het was een zenuwslopend seizoen, de eerste editie van Kamp van Koningsbrugge special editon. De bekende burgers gingen letterlijk tot het uiterste van hun kunnen in een poging de zwaarste opleiding van Nederland te voltooien. Lang niet iedereen wist het overigens tot het einde vol te houden: ‘Slechts’ drie van de tien bekende Nederlanders haalden de finale.
Eén van hen is Daphne Koster. “Het voelde geen moment alsof ik aan een tv-programma meedeed”, vertelt de voormalig voetbalster en manager van Ajax vrouwen een dag na de finale-uitzending. “Alles voelde zo écht. Het was ontzettend heftig, we werden echt afgemat. Niet alleen fysiek, maar ook emotioneel. Maar de gijzeling – uit de laatste aflevering – spande de kroon. Dat duurde ook zo ontzettend lang.”
De gijzeling mag Koster en de andere twee finale-kandidaten – Edino van Dorsten en Wouter Prudon – dan wel bijna nekken, ze overleeft het wel. En dan zit het programma erop. “Na de opnames kwam ik thuis en wilde ik mijn vriend alles vertellen. Maar dat is niet te doen. Het is gewoon niet onder woorden te brengen wat we hebben meegemaakt. Er zijn geen filmpjes of foto’s. Nu het op tv is geweest, is dat makkelijker, maar toch blijft het lastig.”
De dag na thuiskomst krijgt Koster ook last van heimwee. “Dat herkende ik echt uit mijn sport. Dat je pieken en dalen meemaakt met zo’n groep. Dat is zo intens, dan verlang je terug naar het samenzijn. Dat is een proces waarvan je weet dat het wel weer voorbijgaat, maar het gemis was groot. Want alleen zij weten wat je hebt doorstaan en alleen met hen kun je die emoties goed delen.”
Terug zijn in de ‘normale wereld’ went overigens snel. “Ze gaven van tevoren aan dat je na het programma echt de tijd moest nemen om alles te verwerken. Dat lukte welgeteld één dag. Twee dagen na de opnames was ik gewoon weer bij Ajax. Hupsakee en weer door: ik had het voor mezelf afgesloten, dan ga ik weer verder. Maar ik heb er wel ontzettend veel van geleerd.”
Haar collega’s zijn overigens apetrots op haar. “Ze vonden het mooi dat ik dit durfde op tv en ze herkende mij. Dat vind ik een mooi compliment; wie ze daar zien, dat ben ik in de werkelijkheid ook.”
Een van die dingen waar Koster naar eigen zeggen veel over heeft geleerd, is haar manier van leidinggeven. “Dat was tijdens het programma bij mij een valkuil. Ik kan in mijn hoofd al veel verder zijn en dan denk ik: ‘jongens, tanden op elkaar en gewoon doen’. Ik besef nu meer dat ik de mensen met wie ik werk, vaker moet meenemen in mijn plannen.
Naast dat het programma fysiek zwaar is, doet het ook een hoop met de gevoelens van de deelnemers. Zoals wanneer in de derde aflevering de kandidaten na een zware tocht even mogen zitten voor de zogenaamde ‘luisterstop’. Dat raakt Daphne emotioneel. “Ik voelde het verhaal dat Ray op dat moment vertelde zo sterk. Ik heb echt zo veel respect naar alle instructeurs. Er is best een beeldvorming dat het harde mannen zijn, maar ze kunnen zich heel goed verplaatsen in de ander en zien precies wat er in je omgaat.”
Met de andere kandidaten heeft Koster nog steeds contact. “Met dit soort vriendschappen weet je dat als er ooit een van ons bij de ander aanklopt, we altijd voor hen klaarstaan. Dat herken ik vanuit mijn sport: je hebt iets intens beleefd, dat vormt je. We kunnen elkaar bij wijze van spreken weken niet spreken, maar wanneer we weer contact hebben, is alles precies zoals het was.”
Deze drie kandidaten hebben 'Kamp van Koningsbrugge' voltooid: 'Samen pijn geleden'Lees ook