In Denkend aan Zwitserland reizen André van Duin en Janny van der Heijden af naar Zwitserland. Daar ontdekken ze de Zwitserse keuken, klimmen ze over besneeuwde bergtoppen en genieten ze van het witte landschap vanuit de trein.
Om de beroemde Matterhorn van dichtbij te bekijken moeten Janny en André de stoute (sneeuw)schoenen aantrekken en de naburige Gornergrat beklimmen.
Daarbij krijgen ze wel hulp van de Nederlandse berggids Edward. “Ik woon hier om de hoek eigenlijk, ik woon hier al zo’n dertig jaar”, legt hij na hun ontmoeting aan het duo uit. André legt uit dat hij wel al een beetje hoofdpijn heeft. Dat is ook niet zo gek, want ze bevinden zich op een hoogte van zo’n 3000 meter. De Matterhorn zelf is zo’n 4000 meter hoog en Edward heeft de berg al tien keer beklommen. Dat is echter niet zonder risico.
“Er gaat heel veel mis. Het is een moeilijke klim. Er zijn veel amateurklimmers vanuit de hele wereld en die weten vaak van toeten noch blazen”, verklaart de gids.
“Wij gaan ook klimmen”, onthult Janny aan André na de uitleg over de Matterhorn. Hij schrikt: “O, ik heb al moeite met de slaapkamertrap thuis.” Edward stelt hem gerust dat ze hem zullen meeslepen met het touw. Janny’s hond Naan is ook van de partij, maar die gaat niet verder mee de berg op en wordt op een bankje gepositioneerd.
Daarna is het aan het duo om zich in de veiligheidsmaterialen te hijsen. “Staat je wel, Janny, je kan het wel hebben”, complimenteert André zijn reisgenote als ze haar klimgordel aantrekt. Hij ziet het nog niet helemaal zitten: “Geweldig hè, dit zijn echt dingen die je voor het laatst doet in je leven. Ik weet niet of het verstandig is wat we gaan doen, Janny.” “Jawel, dat komt goed”, stelt ze hem gerust. Ook Edward heeft er vertrouwen in: “Je ziet eruit als een natuurtalent.”
De volgende stap is het aantrekken van de stijgijzers. “Wunderbar, ik voel me heel zeker, hè Janny”, concludeert André als ze helemaal klaar zijn. “Kan niks gebeuren, eigenlijk.” “We gaan heel langzaam, zodat je niet te veel buiten adem raakt”, zegt Edward als ze zijn vertrokken.
Hoe hoger ze komen, hoe moeilijker het wordt. Maar het ploeteren is het meer dan waard. “Nou, gefeliciteerd”, lacht Edward als ze boven zijn. “A dream come true“, zucht André tevreden. Ze proosten op hun prestatie met een stukje chocola in de vorm van de Matterhorn en een slokje lokale schnapps. De lekkernijen maken de ontlading nog groter: “We made it!”
Denkend aan Zwitserland terugkijken? Dat kan hier.
Kijkers dolblij met terugkeer dynamisch duo André van Duin en Janny van der Heijden: 'Beste tv ooit'
