In De Afro-Europeaan reist de Nigeriaans-Brits-Nederlandse Ikenna Azuike (45) naar de Londense wijk Peckham om zijn identiteitsprobleem te onderzoeken. Het wordt hem pijnlijk duidelijk dat hij weinig weet van de Nigeriaanse cultuur.
De strenge opvoeding van zijn vader is hem echter wél goed bijgebleven.
Door de Afrikaanse diaspora zijn Afrikanen over heel Europa verspreid. Veel Nigerianen zijn hierdoor in Engeland terechtgekomen, waaronder ook de vader van Ikenna. Ikenna is zelf in Nigeria geboren en heeft daar de eerste acht jaar van zijn leven doorgebracht, totdat zijn Nigeriaanse vader en Britse moeder besluiten dat hun toekomst in Engeland ligt.
Ikenna leidt een prettig bestaan in Europa, maar voelt zich cultureel gespleten. Hij blijft zich ontheemd voelen in Engeland, maar in Nigeria wonen lijkt voor hem ook geen optie te zijn. “Iedereen van Nigeriaanse afkomst zou eigenlijk terug moeten willen”, zegt Ikenna. Hij spreekt geen Igbo en heeft weinig Nigeriaanse vrienden. “Soms voel ik me een beetje een nep-Nigeriaan.”
Wat doet een Nigeriaanse superster in Oosterhout? LINDA.-redacteur Robyn gaat op onderzoek: 'I love it here'
Het gevoel een nep-Nigeriaan te zijn, kan voortkomen uit het feit dat zijn vader hem weinig heeft bijgebracht van de Nigeriaanse cultuur. “Geen rituelen. En hij sprak nooit Igbo met me. Hij stimuleerde me ook niet om contact te houden met mijn familie in Nigeria”, vertelt Ikenna. Dit kan te maken hebben met het feit dat zijn vaders generatie de noodzaak sterk voelde om zich aan te passen in Engeland. Ikenna moest van zijn vader integreren en bracht zijn schooltijd door op een Britse kostschool.
De vader van Ikenna vond het altijd erg belangrijk dat zijn zoon een goede carrière opbouwt in Engeland. De strikte regels en torenhoge verwachtingen van zijn Nigeriaanse vader is iets waar Ikenna veel moeite mee heeft. “De druk die mijn vader op me legde, vond ik niet gezond”, zegt hij. Deze opvoedingswijze hanteren veel Afrikaanse immigranten.
Ikenna heeft er voor gekozen om zijn loopbaan in de advocatuur op te geven, iets waar zijn vader op zijn zachtst gezegd, niet blij mee was. In een gesprek met een oude vriend geeft Ikenna toe: “Ik denk toch, doordat ik een andere loopbaan koos en de brui gaf aan de advocatuur dat hij minder trots op me was.” De druk om alles goed te doen in de ogen van zijn vader voelt hij nog steeds, zelfs nu zijn vader al zes jaar is overleden.
Ondanks dat zijn vader hem weinig heeft meegegeven van de Nigeriaanse cultuur, fungeerde hij wel als de ‘culturele barometer’ naar Nigeria voor Ikenna.
Hij voelt zich verantwoordelijk om de cultuur door te geven aan zijn eigen kinderen. Hoewel hij zich nu nog ongeschikt voelt voor deze taak hoopt hij, door met gelijkgestemden in heel Europa in contact te komen, zo zijn weg hierin te vinden.
Tjalina (29) rijdt in haar eentje op de motor door Afrika: 'Mijn vriend past thuis op de kat'
‘De Afro-Europeaan’ kijk je hier terug op NPOStart.
