Edith zoekt driftig tussen haar matches en houdt me dan haar telefoon voor. Het is hem! Ongelooflijk. Hoewel… Edith en ik wonen beiden in hetzelfde gebied, we zijn van dezelfde leeftijd en zijn hetzelfde type. En zijn openingszin is ook hetzelfde als bij mij: “Hi Edith, what a sweet match.” Wat een mega-asshole. En hoe is het mogelijk dat hij uitgerekend matcht met mijn vriendin? Het lijkt wel of het universum een grap met me uithaalt. Of juist een kans geeft.

Helaas is de conversatie niet zo levendig. Mijn vriendin is niet al te enthousiast tegen hem en hij loopt daardoor ook niet heel hard van stapel. “Alsjeblieft”, smeek ik haar. “Stook het vuurtje op. Spreek met hem af in een restaurant. Ergens waar het druk is. Ik ga in jouw plaats.”

Ik zie het al helemaal voor me. Hij zit nietsvermoedend in het restaurant op zijn date te wachten en dan sta ik ineens achter hem, trek zijn hoofd aan zijn paardenstaart naar achteren en fluister in zijn oor: “Guess who’s coming to dinner?” Verder heb ik het scenario nog niet geschreven, maar ik ga ervan uit dat ik een vorm van genoegdoening krijg.

De avond met Adam heb ik aan mijn vriendinnen heel lollig beschreven. Wel heb ik verteld dat hij ineens in zijn blote kont voor me stond. Maar ik heb er van gemaakt dat ik niet onder de indruk was van zijn ‘stuurknuppel’ (die was ook weinig indrukwekkend) en mijn tas heb gepakt en ben weggegaan. Hilariteit alom. Ik moest eerst voor mezelf verwerken wat er was gebeurd. Ik heb echt wel wat hufters gedatet, maar ben nog nooit over mijn nek gegaan. Dit was de eerste keer.

Ook al heb ik niet de complete toedracht verteld, alleen al het feit dat Adam niets meer heeft laten horen in combinatie met zijn uitkleedpartij, heeft bij mijn vriendinnen voor enorme verontwaardiging gezorgd. Dus Edith doet niets liever dan mij ter wille zijn en tikt direct een berichtje aan hem.

Deze loyaliteit is altijd zo geweest. Wordt een van ons een streek geleverd, dan staat de ander direct klaar om de flapdrol een lesje te leren. Een hondendrol op het handvat van de autoportier aan de bestuurderskant geplakt of met knalrode lippenstift ‘klootzak’ op de voorruit geschreven.

Er was ooit een vent in ons sociale circuit die beweerde een triootje gehad te hebben met ons twee. Edith en ik deelden destijds een appartement. We lijken op elkaar, alleen is zij donker en ik blond. Dat sprak bij sommige mannen nogal tot de verbeelding. Dat triootje had zich alleen in het hoofd van de desbetreffende man afgespeeld. Er was geen zak van waar. Hij had ons ooit een lift naar huis gegeven, maar we waren nooit verder gekomen dan een zoen op zijn wang en een ‘wel thuis’. We hebben hem afgestraft door hem bij ons uit te nodigen voor een kopje thee. Sennablad-thee serveerden we. Daar krijg je enorme diarree van. Ons credo destijds: ‘You come for me, I come for you.‘

We waren toen natuurlijk jong en wild en als je ouder wordt, besef je dat al die revanche eigenlijk te veel moeite kost en omslachtig is.

Dan antwoordt Adam: “So nice to hear from you, Edith.” Ik dicteer haar en de conversatie komt op gang. Ze spreken uiteindelijk af voor zaterdag. Ik kan niet wachten. Wraak is misschien niet chic, maar wel zoet.

Sophie (58, pseudoniem) is journalist, moeder en columnist bij LINDA.nl. Ze is volop aan het daten en neemt je mee in haar ervaringen. De volgende aflevering verschijnt zaterdag 22 augustus om 12.00 uur op LINDA.nl.

Lees ook

‘Hang ik ondersteboven in een SM-kelder, dan is dat nog steeds míjn keuze’

Wil je Sophie en onze andere columnisten, interviews en artikelen nog gemakkelijker volgen, schrijf je dan in voor onze nieuwsbrief. De nieuwe aflevering verschijnt vanzelf in je mailbox.