Sofie (40) zit samen met haar man Dick (45) en dochters Annabelle (9) en Justine (6) in thuisquarantaine, ze zijn namelijk besmet met het coronavirus. Voor LINDA.nl houdt ze een dagboek bij van hun weken in isolatie.
Inmiddels heeft Sofie meer klachten gekregen en ligt in bed of op de bank. Haar man Dick neemt zondag het dagboek van haar over.
Lees ook
Sofie’s dagboek dag 9: ‘Het privénummer van de GGD is mijn lifeline’
Nooit gedacht dat ik een dagboek voor LINDA.nl zou schrijven. Een ingezonden brief aan de Autoweek had in mijn geval meer voor de hand gelegen. Maar in de loop van de ochtend lijkt Sofie terechtgekomen in wat onder medici ook wel als ‘stadium 2’ wordt aangeduid, een fase in het ziekteverloop die onder andere wordt gekenmerkt door toegenomen ademhalingsklachten. Zelf werd ik na een week van milde klachten met spoed opgenomen in het ziekenhuis met snel stijgende koorts en een tekort aan zuurstof. Dit lijkt Sofie, in overleg met de huisarts, vooralsnog bespaard te blijven, maar ze is erg kortademig en meer dan in bed of op de bank liggen lukt even niet.
De dag begint niet onaardig en er zijn ook veel lichtpuntjes. De kinderen zijn aardig opgeknapt en hebben de hele ochtend buiten gespeeld en een indianendorp gebouwd van werkelijk alles wat ze maar konden vinden. En tot hun grote vreugde worden er maar liefst vier verrassingspakketten bezorgd of persoonlijk langsgebracht. Het uitpakken alleen al is een feest en de inhoud is goed voor dagenlang vermaak. Mijn broer heeft een schitterende tekening gemaakt. In de middag skypen ze met familie en vriendinnen. Zo verloopt de middag voorspoedig, Sofie heb ik ‘vrijaf’ gegeven zodat ze tot rust kan komen in bed.
Aan het eind van de middag verpest ik het toch nog. Na vier dagen ziekenhuis heb ik een aardig jasje uitgedaan en elke dag eindigt op het tandvlees. Uitgeput vraag ik Sofie of ze toch even wil helpen met het klaarmaken van de salade. Sofie komt uit bed, maakt en passant ook nog een grote pan tomatensoep en stort daarna in. Ik voel me een slappe zak dat ik toch een beroep op haar heb gedaan. Een echte man, dat wel. Sofie gaat terug naar bed en ik stop de kinderen in.
Lees ook
Sofie’s dagboek dag 8: ‘Wie moet ons verzorgen?’
Op het moment dat ik zelf opsta om naar bed te gaan komt de poes door het kattenluik binnenzeilen met een muis in zijn bek. Oh nee, waarom nu? Snel opruimen denk ik. Maar de poes laat de muis los en die blijkt nog springlevend. Het lukt me niet om de muis te pakken en de poes krijgt alle kansen maar speelt alleen maar een beetje met zijn staart. Uiteindelijk vindt de muis een voor de poes onbereikbaar hoekje en ik laat het maar even zo. Morgen is er weer een dag.
Dag 10 in foto’s:
