Er ging van alles door me heen toen een moeder mij toevertrouwde dat er iets vreselijks was gebeurd. Maar op wat ze mij daarna vertelde, was ik niet voorbereid. Ze vertelde hoe haar dochter tijdens het uitgaan door een onbekende man was gedrogeerd, meegenomen en vervolgens seksueel misbruikt door hem. Ik heb daarna gehuild en ontzettend gevloekt. Ik heb me in tijden niet zo machteloos gevoeld.

Toen ik maandag hoorde hoe Weinstein geboeid en zonder rollator de rechtszaal was uitgevoerd, maakte ik een vreugdesprongetje. Gewoon midden op straat in de stromende regen. Dat hoort nou eenmaal bij een overwinning als deze, een vreugdesprong. Ook al wordt hij niet op alle fronten schuldig bevonden, dan nog betekent dit een mijlpaal voor alle vrouwen die seksueel misbruikt zijn en dit altijd voor zich hebben gehouden. Omdat ze bang waren niet geloofd te worden, of dat een gewiekste advocate ze zou victim-shamen. Het is hopelijk ook een waarschuwing voor al die mannen die tot maandagmiddag dachten dat je overal mee weg kunt komen. Maar die vreugde was van korte duur. De volgende dag riep zangeres Duffy mij met haar schokkende bekentenis op Instagram meteen weer terug in de realiteit.

Lees ook
Carol over haat-liefde verhouding met sauna: ‘Je wordt als preuts gezien’

Ik heb vrouwen vaak horen zeggen dat zij MeToo-moe zijn. Ik snap dat niet. Er lopen hier op deze aardbol namelijk nog altijd mannen rond die vinden dat bepaald grensoverschrijdend gedrag een recht is. Bijvoorbeeld een collega een tikje op de billen geven, over vrouwen zeggen ‘dat ze die wel zouden willen doen’, je weet wel, ‘locker-talk’. Maar ze kunnen ook drugs in haar drankje doen, zodat ze geen “nee” meer kan zeggen en volledig aan hun perverse fantasieën is overgeleverd. Het overkwam dat meisje van amper achttien, waar ik mijn column mee begon, het overkwam Duffy en zij zijn dus niet de enigen. De MeToo-beweging is niet opgericht om ervoor te zorgen dat mannen niets meer mogen. Het is ook geen startsein voor elke vrouw om maar lukraak mannen te beschuldigen van seksueel misbruik.

De beweging is in het leven geroepen om vrouwen als wij, onze dochters, nichtjes, buurmeisjes te beschermen voor die mannen die niet weten wat fatsoenlijk is en de mannen die zich geen enkele zorgen maken om de juridische, fysieke en emotionele consequenties die hun misbruik tot gevolg heeft. MeToo is noodzakelijk. Nog steeds.

Als ergens een aanslag wordt gepleegd door een doorgedraaide moslim, wordt van alle moslims verwacht dat zij openlijk afstand doen van geweld namens hun geloof. Als ergens een vrouw een man vals beschuldigt van seksueel misbruik, moeten alle vrouwen die daarna een man beschuldigen eerst bewijzen dat zij niet als die ene vrouw zijn en dus niet alleen uit zijn op zijn geld of wraak.

Als we dan toch zo dol zijn op collectieve schuldbelijdenis, moeten we vanaf nu misschien alle mannen vragen publiekelijk afstand te nemen van wat de Weinsteins, de Epsteins, de Cosby’s, de Kelly’s, de Allens, de Polanski’s, de mannen die Duffy en dat achttienjarige meisje drogeerden en ontvoerden, en al die mannen die ooit elke mogelijke grens negeerden. Niemand wil toch met één van deze perverselingen geassocieerd worden?