In plaats van swipen, stond je gewoon in de kroeg. Een dappere dodo vroeg of je wat wilde drinken, een wat meer behoudend iemand deed dat via de barkeeper: “Je krijgt een drankje aangeboden van die meneer”, wijzend naar de gulle gever. Als je het aannam, hief je even discreet het glas en dat was het groene licht om naar je toe te komen.

Feestjes van gemeenschappelijke vrienden deden het ook goed. Of de disco. Als een man vroeg of je wilde dansen, vooral slow dansen, was er romantische interesse. Aan het eind van de avond wisselde je telefoonnummers uit of hij vroeg je direct op een date.

Wilde je echt een serieuze relatie, dan waren er de huwelijksadvertenties. Welk genre je zocht, zoals politieke oriëntatie en opleidingsniveau, hing af van de krant.

Je had dan de rubriek Huwelijk & Kennismaking. Voor zoiets serieus was ik destijds nog te jong, maar mijn zusje en ik pluisden de dikke zaterdageditie van het NRC uit, gewoon voor de lol. Daar kon je een Heer van Stand vinden, een dokter of advocaat op zoek naar een wettige echtgenote.

Net als op Tinder had je toen ook al afkortingen bij Huwelijk&Kennismaking: Schldls gesch.mn zkt ser.vr. evt hwlk. & kndrn. 1 knd gn bezw. Vertaling: Schuldloos gescheiden man, het was schijnbaar belangrijk te benadrukken dat hij niet was vreemdgegaan en zijn vrouw nooit had geslagen.

Vertaling twee: Zoekt serieuze kandidette om eventueel mee te trouwen.
Dan het laatste zinnetje. Spreekt eigenlijk voor zich: hij heeft geen bezwaar als je één kind hebt. Twee zijn níet welkom. Nu zou hij nu direct afgeserveerd worden, maar destijds was dat een normale eis.

Een foto stond er niet en pochen was niet netjes, dus de beschrijving over zichzelf: Goeduitziende man, gevoel voor humor, zeggen mijn vrienden. Zo kon je toch een beetje wervende de tekst neerpennen onder het mom dat je vrienden het daar allemaal over eens waren.

Wilde je reageren, dan stuurde je een brief onder nummer die de krant dan weer doorstuurde naar de zoekende ziel.

Het was een hoop gedoe, met veel ingebouwde onzekerheden. Geen handige WhatsApp om af te tasten, geen Instastories of Facebook waarop je kon zien wat iemand aan het vogelen was, maar het was wel duurzamer. Je moest echt moeite doen. En uitmaken ging face to face. In sommige gevallen liet de een of de ander niets meer horen, maar dat was niet gebruikelijk. Het was gewoon sorry en tot ziens.

Met het gemak van Tinder en social media is alles nu veel vluchtiger. Antwoordt de een niet leuk of snel genoeg, hup naar de volgende.

Ook zijn er heel nare fenomenen opgedoken. Zoals ghosting; je hebt een paar dates, je denkt het is leuk en dan ineens… floep, als bij toverslag verdwijnt hij in het niets.

Slow fading, lijkt op ghosting alleen gaat het langzamer. Hij/zij laat steeds minder van zich horen. Hij reageert traag op je appjes: hij heeft het druk, je app niet gezien en blabla. De bottom line: hij heeft geen interesse (meer) en laat het doodbloeden. Hij heeft echter de ballen niet om te zeggen: ‘Dit was het.’

Benching, ook zo’n mooie. Hij stuurt je van tijd tot tijd een berichtje, ziet je eens in de paar weken waardoor je blijft hangen, maar niets kan claimen. Het is geen relatie, maar het is ook niet helemaal niks. Je zit op de reservebank omdat hij nog even wil rondneuzen of er iets beters is. Je bent een optie, niet de ware en met een zekerheid grenzende waarschijnlijkheid, ga je het ook niet worden.

Nog zo’n pareltje: breadcrumbing. Het woord zegt het al, hij werpt je slechts een paar kruimels toe. Via verschillende kanalen stuurt hij je flirterige berichtjes. Hij appt, stuurt je een dm, reageert op je snaps, zegt dat hij je graag wilt zien. Maar op de een of andere manier komt er altijd iets tussen. De ene dag is hij helemaal ‘into you’, vervolgens hoor je weer een tijdje niets. Zien zal je hem nooit. Dat wil hij ook helemaal niet. Hij wil alleen zijn ego strelen, niet jou. Eigenlijk is dit erger dan ghosten. Immers doordat je alleen kruimeltjes krijgt, houd je honger.

Op al deze fenomenen is eigenlijk maar een antwoord mogelijk: wegwezen. Zo snel mogelijk. Wat dat betreft is Tinder een prachtige leerschool in hoe je eigenwaarde te wegen en je grenzen te stellen. En mannengedrag te leren kennen, dat op zich helemaal niet zo ingewikkeld is.

Tegenover onze complexe emotionele bedrading, heeft een man een buitengewoon eenvoudig bedieningspaneel. Is hij geïnteresseerd, doet hij moeite. Zo niet, is er geen belangstelling. Zo is het nu, zo is het altijd geweest. Wat dat betreft is er niets veranderd.

Lees ook
‘Ik heb mezelf jaloezie redelijk kunnen afleren. Tot nu’

Sophie* (58) is journalist, moeder en columnist bij LINDA.nl. Ze is volop aan het daten en neemt je mee in haar ervaringen met dating-app Tinder. De volgende aflevering verschijnt vrijdag 11 juni om 20.00 uur op LINDA.nl.