Adam zit in een rustig hoekje van het restaurant op me te wachten. ‘My darrlink Sophie, I am zoo glad to ziee joe,’ zegt hij verheugd en kust me ter verwelkoming.
“Hmm, jor lipz are like clouds. Come, zit next to me zwietie.”
Adam zit in een rustig hoekje van het restaurant op me te wachten. ‘My darrlink Sophie, I am zoo glad to ziee joe,’ zegt hij verheugd en kust me ter verwelkoming.
“Hmm, jor lipz are like clouds. Come, zit next to me zwietie.”
De stemming zit er direct goed in. We zitten gezellig naast elkaar en het enige moment waarop hij me niet aanraakt is wanneer hij iets eet. Of pijnstillers inneemt tegen de hoofdpijn; zijn voorhoofdsholteontsteking is nog niet weg.
Hij vertelt hoe hij de toekomst ziet, dat hij om de twee weken naar Amsterdam zal vliegen; voor hem is in een vliegtuig stappen immers hetzelfde als een ritje in het ov. En ik kan met hem mee reizen naar verre bestemmingen waar hij een stay-over heeft. Ik neem het met de nodige scepsis tot mij, maar het klinkt leuk.
“Sophie”, zegt hij terwijl hij me indringend aankijkt. “Joe aar like zwiet poison running thrrrough my vains. And it already reached my heart.” Mijn hemel, wat poëtisch. Als een zoet vergif dat zijn hart heeft bereikt… Wanneer we uitgegeten zijn en ik een kop thee wil bestellen, vraagt hij of we dat op zijn kamer kunnen doen. Hij heeft barstende koppijn en de drukte van het restaurant is hem te veel. “OK, just tea Adam. No sex.”
“Nonono, my darrlink Sophie. It’s my head. Joe aar safe with me.” En met zijn arm om mij heen wandelen we over het parkeerterrein naar zijn hotel. Hij is lief. Op zijn kamer aangekomen, is hij wederom een perfecte heer. Hij maakt thee met de waterkoker, zet op tv de muziek aan die hij vorige keer in mijn auto hoorde. Dat heeft hij onthouden. Hoe attent.
Ik wil even mijn handen wassen. “Of course, go ahead”, zegt hij en wijst naar de badkamer. Ik check even in de spiegel of alles er nog leuk bij staat en ga weer terug. Maar dan neemt de avond een compleet andere wending. Tot mijn verbijstering staat Adam poedelnaakt in de kamer! In eerste instantie word ik er een beetje giechelig van, maar dan weet ik dat ik weg moet wezen. Ik wil mijn tas pakken die op het kastje naast hem staat, maar hij is met één stap bij me en pakt me met twee handen bij mijn schouders. “Come my darrrlink Sophie. Don’t be shy.”
“Ik ben niet verlegen”, antwoord ik. “Ik heb gezegd dat ik dit niet wilde.” Ik had het net zo goed tegen de deurmat kunnen zeggen, want hij trekt mijn jasje van mijn schouders, snel en resoluut. Dwingend betast hij me overal, duwt zijn erectie tegen mij aan, knoopt mijn blouse los. Zijn handen graaien gretig mijn borsten. En ik? Ik bevries. Als een konijn in de koplampen blijf ik bewegingloos staan en staar voor me uit. Alsof ik uit mijn lichaam treed.
Hij zoent me in mijn nek: “Ooh Sophie, joe are zzoo wonderfull”, en duwt mij een paar passen naar achteren zodat ik voor het bed sta waartegenover een spiegel aan de muur hangt. Daarin zie ik het tafereel en sla het gade alsof het mij niet betreft; zijn naakte lichaam van de achterkant, hoe zijn hoofd zich naar beneden buigt om mijn borsten te zoenen. Ik kijk en walg. Hij probeert me achterover op het bed te duwen en ik besef dat als dat gebeurt, ik geen schijn van kans meer heb. En op dat moment daalt mijn geest weer terug in mijn lichaam.
Met alle kracht duw ik hem van mij af en roep: “I SAID NO!” Ik gris mijn tas mee en struikel bijna over Piloot Bloot en dan ben ik bij de deur. “Sophie!” roept hij, maar ik ben al weg en ren naar de lift. In de deuropening roept hij nogmaals: “Sophie!” maar hij durft me niet poedelnaakt achterna te rennen. In de lift trek ik mijn kleding recht en beneden haast ik me door de drukke lobby. Ik heb het gevoel dat iedereen me aanstaart.
Buiten ren ik het parkeerterrein over richting auto, terwijl mijn hart bijna mijn lichaam uit bonst. Bij een paar bosjes sta ik even stil om bij te komen en de frisse avondlucht in te ademen. En dan ga ik vreselijk over mijn nek. Ik voel me besmeurd, vies en kots de avond en al zijn mooie woorden letterlijk uit. Ik stap in de auto en eenmaal thuis blijf ik een uur onder de douche staan. Ik schrob tot mijn huid rood ziet voor ik mijn bed in kruip.
WTF is mij net gebeurd? Alsof mijn hersens op repeat staan trekt de film van vanavond ontelbare keren aan mij voorbij. Pas tegen de ochtend val ik in een rusteloze slaap.
Sophie (58, pseudoniem) is journalist, moeder en columnist bij LINDA.nl. Ze is volop aan het daten en neemt je mee in haar ervaringen. De volgende aflevering verschijnt zaterdag 8 augustus om 12.00 uur op LINDA.nl.