Deze week had ik de ernstige behoefte aan wat vrolijker nieuws. Je kent het wel, zo’n nieuwsbericht waar je hele gezicht spontaan van in een brede glimlach verandert.
Ik hoefde niet lang te zoeken gelukkig, want ineens was dat bericht daar; Celine Dion vierde deze week dat zij al 52 lentes lang deze aardbol mag opfleuren. Voor sommigen dan…
Ik heb me er nooit voor geschaamd, mijn enorme bewondering voor Celine. Ik heb zelfs twee Franse CD’s van haar in de kast staan. Vroeger kon ik die woord voor woord mee krijsen, want dat gebeurt als je in Celine’s toonhoogte probeert mee te gaan. Het begon toen ik voor de allereerste keer alleen op reis ging, naar Vichy voor een zomercursus Frans. Daar werd ik verliefd op Celine, toen Pour que tu m’aimes encore werkelijk elke dag op elke radiozender te horen was.