Dansen geeft ons zoveel kracht, dat we het al sinds mensenheugenis doen. Ooit rondom een kampvuur, tegenwoordig in neonverlichte clubs. Maar de trance die beweging opwekt is hetzelfde.
Die kracht voelde ik ook bij het tweede Unmute Us-protest, een massale oproep om de evenementensector volledig te heropenen.
Afgelopen zaterdag dansten er volgens de organisatie 150 duizend mensen door de straten van tien steden. Ik voegde me bij de menigte in Amsterdam, die meetrilde op de beats. In het volle daglicht was goed te zien hoe muziek en dans mensen uit alle lagen van de samenleving met elkaar verbinden. Maar het demissionair kabinet keek weg.
Een dag voor de persconferentie had Mojo-directeur Ruben Brouwer achter de schermen een ‘bizar gesprek’ met Hugo de Jonge. Die vroeg de concertorganisator of ze voorlopig geen dance-evenementen willen organiseren. Ook niet met driekwart van de totale capaciteit en ook niet overdag. “Er werd ons eigenlijk verzocht om dansen te verbieden”, vertelde Brouwer bij Op1.
Politici die zoiets primairs als dansen willen sturen of zelfs stoppen, daar kan ik met mijn verstand niet bij. “Ik heb niets tegen dansen”, reageerde De Jonge later. “Maar we weten ook dat niet alles kan.” Hij wil de ’discopiek’ van eind juni niet herhalen, die hij zelf veroorzaakte door nét geprikte jongeren aan te moedigen om te ’dansen met Janssen’ en alles te openen bij een nog lage vaccinatiegraad.
Maar vanaf 25 september kunnen we overdag dus weer naar een club of festival. Alleen is het festivalseizoen dan al voorbij. En clubs kunnen nog steeds geen rendabel feest organiseren. Niemand kan uitleggen waarom een bezetting van 75 procent veiliger is dan 100 procent. En niemand kan uitleggen waarom een club overdag minder besmettelijk is dan ’s nachts. Rutte is bang voor ’situaties waarin de alcohol toeneemt’, maar overdag kan er ook van alles worden genuttigd.
De burgemeesters in het Veiligheidsberaad willen de nachthoreca juist openen en feestgangers van de straat houden. Als zowel cafés als clubs om middernacht sluiten, staat iedereen tegelijkertijd buiten. En het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Clubs moeten een coronacheck doen, maar dat gebeurt niet bij alle huisfeesten waar mensen na sluitingstijd naartoe gaan. Het OMT focust op crowd control, maar negeert onze onverwoestbare drang om elkaar in de nachtelijke uren op te zoeken.
Clubs staan voor meer dan alleen een gezellig avondje uit, bepleitte Cornald Maas dinsdagavond bij Khalid & Sophie. “Nieuwe muziek, kunst en performances worden daar ontwikkeld. In clubs heb je ook de vrijheid om je seksualiteit te ontdekken. Het nachtleven draagt bij aan de ontwikkeling van cultuur en de ontwikkeling van je identiteit.” Die ontwikkeling staat al anderhalf jaar stil, omdat het kabinet en het OMT volgens Maas “onder een stolp zitten en niet snappen wat het nachtleven betekent.”
De Britten hebben ondertussen alle vrijheid. In Duitsland kan je raven als je geimpft (gevaccineerd) of genesen bent. Ik ga binnenkort naar een tweedaags indoorfestival in België, waar clubs op 1 oktober weer opengaan. Festivals mogen daar al langer, met tienduizenden bezoekers. De Belgen nemen de peperdure Fieldlab-experimenten namelijk wél serieus. Gezonde mensen kunnen verantwoord met elkaar dansen, ook in de nacht. Maar onze beleidsmakers tasten op dat vlak in het duister.
De Jonge reageert op het 'dansverbod': 'niets tegen dansen, maar niet alles kan zomaar'
