Urbain Dekeyser (90) en zijn echtgenote Anne Marie Deryckere (87) uit het Belgische Ieper kozen onlangs samen voor euthanasie. Dat deden ze na een rijkelijk gevuld, liefdevol leven met hun gezin.
Zoon Steefan vertelt erover tegen HLN. Ook over waarom het van zijn ouders niet meer hoefde.
“Papa en mama waren prachtige, levenslustige mensen die lang heel gezond zijn geweest”, steekt Steefan van wal. Tot het moment waarop Urbain van zijn fiets valt tijdens een vakantie op Tenerife. Hij raakt daarbij een deel van zijn zicht kwijt. Dit komt door glaucoom, een aandoening waarbij de oogzenuw beschadigd raakt. Op het moment van het ongeval, weet hij dat nog niet. “Hij werd echter langzaam maar zeker blind, iets waar hij het altijd heel moeilijk mee had. Bovendien werd vader getroffen door epileptische aanvallen.
Hij verloor zijn levensvreugde en een vijftal jaar geleden sprak hij voor het eerst dat het voor hem niet meer hoefde. Aanvankelijk hechtten we daar weinig geloof aan, tot het moment dat hij over euthanasie begon. Dat gaf bij ons aanleiding tot diep verdriet, maar we volgden papa zijn wens.”
Daar bovenop komt dat Anne Marie haar heup breekt bij een val tijdens het boodschappen doen. Even later wordt ze ziek en krijgt ze de diagnose pancreaskanker. Haar levensverwachting: drie maanden tot een jaar. Steefan tegenover HLN: “Er werd onmiddellijk begonnen met palliatieve ondersteuning en zowat onmiddellijk sprak mama de wens uit dezelfde dag te willen gaan als papa. De dokters schrokken dat ze dat zo snel kon beslissen, maar omdat mijn vader er al langer mee bezig was, was het allemaal niet nieuw uiteraard.”
Steefan en zijn zus Kristien zijn erbij als hun ouders, met de bedden naast elkaar, hun laatste adem uitblazen. “We hielden met vier elkaars hand vast. Het was heel intens en er is verdriet, maar voor mijn ouders was dit de beste beslissing. Ze hebben rustig van iedereen afscheid kunnen nemen en geen van twee blijft alleen achter. Hoewel het intens pijn doet, is het toch ook heel mooi.”
Ellens dochter Esther koos na psychisch lijden voor euthanasie: 'Niet iedereen wordt beter'
