De 27-jarige Nederlander Benjamin Giorgio Galli is recent overleden in het oorlogsgebied van Oekraïne. De man diende vrijwillig in het Oekraïense vreemdelingenlegioen. Hij trok naar het front om Oekraïners te helpen.
Dat vertelt zijn moeder Mirjam vanuit Kyiv aan het AD. Samen met haar Italiaanse man haalt ze het lichaam van haar overleden zoon op in de Oekraïense hoofdstad.
“Hij mocht nooit te veel zeggen over wat hij precies deed, maar hij vertelde bijvoorbeeld wel over hoe hij mensen geholpen had om weer elektriciteit in hun huizen te krijgen. Om puin te ruimen of een waterleiding aan te leggen”, vertelt ze aan de krant.
“Hij was daar niet alleen om te vechten, maar ook om echt iets te kunnen betekenen voor de Oekraïners.” De laatste keer dat ze hem sprak, was vorige week zondag, via de telefoon.
De dag erna sloeg het noodlot toe. Benjamin was op missie dicht bij Charkov, toen daar een bom ontplofte. Hij werd geraakt door meerdere scherven waardoor hij zwaargewond raakte en naar het ziekenhuis moest. Hij was buiten bewustzijn, vertelt moeder Mirjam.
Mirjam en haar man gingen zo snel mogelijk naar Kyiv om Benjamin te steunen. Tevergeefs, want toen ze afgelopen zondag onderweg waren, kregen ze een verschrikkelijk telefoontje. De artsen konden hem niet meer redden. Benjamin was overleden. “We gingen weg met het idee dat we hem na maanden weer zouden zien. Hoopten dat hij misschien nog zou kunnen genezen, maar jammer genoeg mag dat niet zo zijn.”
Daphne Wesdorp (24) is correspondent in Oekraïne: 'Hij hield ons onder schot'
Benjamin, die woonde in Winterswijk, vertelde zijn ouders al gauw na de Russische invasie in Oekraïne dat hij zich vrijwillig wilde inzetten om te helpen. Voor Mirjam niet geheel onverwacht, vanwege Benjamins interesse in militaire geschiedenis en wapens.
Maar het was niet zomaar een bericht. Voordat Mirjam en haar man hun zoon lieten gaan, hebben ze vier dagen lang gesprekken gevoerd. Uiteindelijk begrepen ze hem, schrijft het AD. “Hij ging daar niet heen om de held uit te hangen. Ook niet om oorlogje te spelen. Hij ging ernaartoe omdat hij het een groot onrecht vond dat Rusland Oekraïne was binnengevallen. Hij wilde de bevolking helpen hun land terug te krijgen”, vertelt ze aan de krant.
Mirjam kreeg af en toe een belletje vanuit Oekraïne. Benjamin heeft ook weleens gebeld wanneer hij niet zeker wist of hij het zou overleven. “Ik probeerde sterk te blijven aan de telefoon, maar als je dan neerlegt is dat heel moeilijk. We zijn gelukkig gelovig. Het enige dat we dan konden doen, was bidden voor hem.”
Ook trotse momenten zijn gedeeld. Begin april ontving Mirjam een foto namens Benjamins commandant Bogdan Molchanov als dank, omdat Benjamin zich ‘uitstekend had gered uit een vijandelijk gevecht’, schrijft het AD. De commandant schreef erbij: ‘We zijn u zeer dankbaar dat u de Oekraïners steunt in het gevecht tegen de Russische agressor’.
Dit bericht met de foto is voor Mirjam een steun. “Natuurlijk had ik graag gezien dat hij was getrouwd, kinderen had gekregen en misschien wel kleinkinderen. Maar dit was zijn levensdoel. Ik weet dat het oprecht was en dat hij gelukkig was. Hij heeft ons verteld dat hij er vrede mee zou hebben, als hij zou sterven. Ik moet dat accepteren.”
Zelensky: 'Bewijs voor oorlogsmisdaden in heroverde delen Oekraïne'
