Zondagochtend 11 december: Claudio Campiti, een 57-jarige man met psychische problemen, loopt een bar in Rome binnen en schiet in het wilde weg. Drie aanwezige vrouwen zijn op slag dood, een vierde overlijdt een paar dagen later in het ziekenhuis.
Campiti had geen wapenvergunning, dat was hem geweigerd. Maar hij was wel al jaren lid van een schietvereniging. Daardoor laait de de discussie over wapenbezit weer op in Italië.
Het Glock45 pistool had Campiti meegenomen van de schietbaan waar hij al jaren kwam. Hij was de ochtend van de schietpartij gewoon naar binnen gelopen, had zijn pasje laten zien en om een pistool gevraagd. Hij ging trainen, zei hij. Maar hij liep met het pistool in een kistje weer het pand uit, rechtstreeks naar de bar waar hij drie mensen doodschoot en nog eens vier verwondde. Niemand die hem controleerde.
“Die controles zijn makkelijk te verbeteren met bijvoorbeeld zo’n anti-diefstal systeem als in winkels”, zegt Giorgio Beretta aan de telefoon. Hij is consulent van OPAL, een organisatie die het wapenbezit in Italië monitort. “Het belangrijkste probleem is, hoe kan iemand als Claudio Campiti lid worden van een schietvereniging, als hem een wapenvergunning is geweigerd wegens psychische problemen?”
Colorado Springs in rouw na schietpartij gayclub: 'Ik heb vrienden verloren'
Claudio Campiti was boos op medewerkers van Valleverde, een woningbouwconsortium van wie hij jaren geleden een huis had gekocht, die medewerkers zaten die bewuste zondagochtend te vergaderen in de bar in het noorden van Rome. Hij vindt het bedrijf dieven en ‘maffiosi die afpersgeld eisen’, zo schrijft hij regelmatig op zijn blog. Het bedrijf vraagt maandelijkse servicekosten, maar die weigert hij te betalen. Hij spande zelfs een rechtszaak aan tegen Valleverde, maar ook de rechter vindt dat Campiti het geld moet betalen. De 57-jarige voormalige ondernemer wordt nog bozer, de rants op zijn blog gewelddadiger.
Campiti had het huis net buiten Rome gekocht als tweede huis voor zijn gezin, om in het weekend op adem te komen van het drukke leven in de stad. Als zijn 14-jarige zoon tien jaar geleden bij een skiongeluk om het leven komt, staat voor Campiti het leven stil. Langzaam raakt hij in zware financiële en psychische problemen.
Die psychische problemen, samen met de steeds gewelddadiger blogposts, zijn de voornaamste reden waarom hem een wapenvergunning wordt geweigerd. Toch kan hij vanaf 2018 zonder problemen schietlessen nemen bij een schietvereniging in Rome, volgens anderen op de schietbaan was Campiti een goed schutter.
Vier jaar later schiet hij op een koude decemberochtend drie mensen dood en verwondt er nog eens vier. Gelukkig weigert zijn pistool en kan Claudio Campiti overmeesterd worden, anders was het bloedbad nog groter geweest. Zijn doel was de hele directie van Valleverde, die die ochtend vergaderde, uit te moorden. “Zo mag je niet sterven”, zei premier Meloni, die één van de slachtoffers persoonlijk kende.
Giorgio Beretta van OPAL is het daar vanzelfsprekend mee eens maar wijst wel op de enorme gaten in de Italiaanse wetgeving. “Voor het lid worden van een schietvereniging heb je geen wapenvergunning nodig”, legt hij uit. “Een leeg strafblad en een bewijs van goed gedrag is genoeg.” Onvoorstelbaar, vindt de onderzoeker. “Er wordt ook niet uitgezocht of je een wapenvergunning geweigerd is.”
Sterren roepen via sociale media op tot strengere wapenwetgeving na drama in Texas
Volgens schattingen zijn er tussen zeven en tien miljoen vuurwapens in Italië, precieze cijfers ontbreken. “Vreemd genoeg zijn ook de cijfers van wapenproducenten niet openbaar”, vertelt Beretta. “Het enige officiële cijfer is dat ongeveer één miljoen Italianen een wapenvergunning hebben.” Iedereen die een wapenvergunning heeft mag, volgens de wet, een heel arsenaal aan wapens in huis hebben. “Drie pistolen, zes sportwapens en een ongelimiteerd aantal jachtgeweren. Ik vind dat persoonlijk nogal veel.”
Er zijn drie soorten wapenvergunningen in Italië, een sportvergunning, voor persoonlijke beveiliging en die voor de jacht. Meer dan helft van alle wapenvergunningen zijn jachtvergunningen, ruim 600.000 Italianen hebben het recht om wilde zwijnen, herten en eenden af te schieten. Regelmatig zijn er ongelukken. In totaal vallen er per jaar zo’n 150 slachtoffers door vuurwapens in Italië, 0,71 slachtoffers per elke honderdduizend inwoners. Daarmee is het land de trieste nummer twee in de G20, na de Verenigde Staten.
Schietpartijen zoals die van 11 december zijn zeer zeldzaam in Italië, toch komen ze wel voor. Anderhalf jaar geleden schoot Andrea Pignani, een 34-jarige ICT’er met psychische problemen, twee buurjongetjes en een buurman dood in Ardea, een stadje net ten zuiden van Rome. Ook hier was de grote vraag hoe kwam hij aan het wapen?
De vader van Pignani was beveiliger, maar na zijn dood heeft de 34-jarige man het pistool verborgen en dus niet teruggegeven aan de autoriteiten. Giorgio Beretta van wapenmonitor OPAL pleit voor strengere regels “Zowel voor de wapens zelf, maar vooral als op het lidmaatschap van een schietvereniging. Daarvoor zou ook een wapenvergunning moeten worden ingevoerd.”
Het ongelooflijke verhaal van de Italiaanse non die 'The Voice' won: 'Een sprong in het diepe'
