Borstkanker

Hester kreeg de diagnose in 2007 en ging meteen onder het mes. “Ik werd naar het ziekenhuis gebracht door mijn man, terwijl ik daar altijd zelf binnenkwam. Ik lag in een bed met een OK-jasje aan. Het is zo onwerkelijk, je gelooft gewoon niet dat het over jou gaat”, vertelt de arts. Later bleek bij een nacontrole dat er een knobbeltje zat, daardoor moest Hester haar borst laten amputeren.

Spreekkamer

Ze vond het lastig daarna weer aan het werk te gaan, vertelt ze. Toch begrijpt Hester borstkankerpatiënten nu wel beter. “Het heeft me veranderd als dokter. Ik zeg er bijna nooit wat over in de spreekkamer, maar soms wel. Vrouwen voelen dat ik het écht weet hoe het is. Dat is een soort zielsverbinding.”

Chemokuur

Ook de 49-jarige Linda vertelt in ‘Kruispunt’ over haar ziekte. Zij heeft uitgezaaide borstkanker en werkt tussen de chemokuren door als manager van de poliklinieken in het Amsterdam AMC. Zij merkte tijdens haar eigen behandelingen dat er veel verbeterd kon worden in het ziekenhuis.

Lees ook
Borstkankermaand van start: 7 feiten die je (misschien) nog niet weet

‘Minder zwaar’

Daarom ontwikkelt Linda nu een plan om afspraken beter in te plannen voor patiënten. “Ik kan die kanker missen als kiespijn. Tegelijkertijd werk ik op een plek waar ik er iets mee kan wat andere mensen ten goede kan komen. Dat doet mij heel goed. En maakt het voor mij minder zwaar om ziek te zijn”, vertelt Linda.

Bekijk de uitzending van Kruispunt hier.