Vriendin Peter R. de Vries

Ze leerde De Vries zes jaar geleden kennen. Zij zat in de visagie, hij kwam binnen en keek haar via de spiegel aan. De vonk sloeg gelijk over. “Peter beschreef het later als een blikseminslag.” De jaren gaan voorbij, waarin de partner van de Vries bewust kiest om anoniem te blijven.

Maar nu, na De Vries zijn dood, vraagt ze zich af: “Waarom heb ik zoveel energie verspild, zo mijn best gedaan om ons geheim te houden? Was ik maar onbevangener geweest. Nu wil ik niet die anonieme partner zijn over wie zoveel wordt gespeculeerd, maar nu moet het van de politie.”

En waar Peter voor de buitenwereld bekend stond als een doortastende, harde man die leefde voor zijn werk, was hij thuis een liefdevolle, zachte man. Dat blijkt onder meer uit de honderden lieve briefjes die hij voor haar schreef, en overal in haar huis verstopte. ‘MGL’ stond er steevast op, ‘Mijn grote liefde’. Ze vindt die briefjes nog overal, en weet dat er nog wel wat zullen volgen. “Hij verstopte ze tussen mijn kleren, in de magnetron, in de vriezer. Ik besef nu pas hoe waardevol dat is, hoe bijzonder.”

Tekst gaat verder onder de post:

 

Dit bericht bekijken op Instagram

 

Een bericht gedeeld door de Volkskrant (@de_volkskrant)

Lees ook
Familie Peter R. de Vries geëmotioneerd door belangstelling: ‘Hartverwarmend om te zien’

Samenwonen

Op 6 juli, de dag dat De Vries werd neergeschoten in de Lange Leidsedwarsstraat, zou het stel ’s avonds een huis in Utrecht bezichtigen. Ze zouden gaan samenwonen, ergens in Utrecht. “Hij zei: ik maak een afspraak, dan kunnen we vanavond ­samen gaan kijken. Ik moet eerst even naar Boulevard, maar ik kan er om kwart over acht zijn.”

Om twaalf over zeven appte ze hem: ‘Ik ga nu vertrekken!’. Hij schreef ‘Oké!’ terug. Dat was zijn laatste berichtje. “Ik was bijna bij het huis toen Peters zoon Royce belde en zei dat Peter was neergeschoten. Ik begon meteen te schreeuwen.”

‘De pijn is zo groot’

Op donderdag 15 juli overleed De Vries aan zijn verwondingen. “Ik heb echt behoorlijk wat meegemaakt in mijn leven”, zegt zijn vriendin. “Maar dit overtreft alles. Ik dacht dat ik heel sterk was, maar soms denk ik: het is te groot, ik kan dit niet aan. Even, heel even, heb ik gedacht: had ik jou maar nooit ontmoet. Natuurlijk is dat egoïstisch, maar de pijn is zo groot, zo onbeschrijflijk.”

Lees ook
Zo’n 7500 mensen namen woensdag afscheid van Peter R. de Vries