De 13-jarige Sven moest als kind vanwege kanker zijn ogen laten verwijderen. Dat betekende dat hij nooit kon voetballen, tot de komst van blindenvoetbal.
Nu kan hij samen met zijn maatje Guus alsnog op het veld spelen.
Blindenvoetbal
Wanneer Sven één jaar is, wordt er kanker bij hem in zijn ogen geconstateerd. Zijn moeder, Mirelle, vertelt erover in Hart van Nederland. “Op dat moment denk je: wat gebeurt er allemaal? En is dat heel heftig. Maar nu gaat het heel erg goed. Sven zegt zelfs wel eens: al had het gekund, ik wil niet eens zien.”
Doordat hij geen zicht heeft, kon hij tot voor kort niet voetballen. En dat terwijl hij groot fan is van de balsport. Maar gelukkig bestaat er sinds een paar jaar blindenvoetbal: voetbal op een klein veldje met een belletje in de bal en mensen achter de doelen die geluid maken, zodat de spelers horen in welk doel ze moeten schieten.
Het is een uitkomst voor Sven, die daardoor een paar keer per jaar kan voetballen tijdens een door de KNVB georganiseerde para-voetbaldag. “Dat doet hij samen met Guus, dat is echt zijn maat van jongs af aan.” Guus zelf zegt daarover in HvNL: “Het is heel speciaal. Zo kan ik ook voelen hoe het is om blind te zijn.”
Geen voorstelling
Sven vindt voetbal leuk, maar naar wedstrijden luisteren op de radio doet hij niet. Dat komt dat hij zich geen voorstelling van het spel kan maken, vertelt zijn moeder. “Andere kinderen die blind- of slechtziend zijn geraakt, hebben ooit kunnen zien wat voetbal is. Die weten hoe het eruitziet. Sven heeft dat niet. Als hij dan iemand hoort beschrijven wat er plaatsvindt op het veld, dan snapt hij dat niet helemaal.” Maar zélf voetballen kan hij dus des te beter.