Op deze Dag van de Scheiding publiceren jongeren met gescheiden ouders een open brief aan de vaders en moeders met wie ze (even) geen contact meer hebben. Meer aandacht voor dit contactverlies is belangrijk, vinden ze.
Jaarlijks verliezen ongeveer 16.000 kinderen het contact met (één van) hun ouders na een scheiding.
Zo’n 20 procent van de kinderen met gescheiden ouders ziet hun vader niet meer als ze volwassen zijn, 5 procent heeft geen contact met hun moeder. En dat contactverlies kan ook andere redenen hebben dan ouderverstoting, zegt Villa Pinedo, een jongerenvrijwilligersorganisatie voor kinderen met gescheiden ouders.
De organisatie vraagt aandacht voor contactverlies omdat mensen er vaak een vooroordeel over hebben. Kinderen die (even) geen contact hebben met hun ouders worden vaak niet gesteund; er wordt hen eerder een schuldgevoel aangepraat. Jongeren merken vaak dat er niet goed naar hun verhaal wordt geluisterd.
Wat ouderverstoting doet met ouder en kind: 'Kan alleen gissen naar wat mijn ex over mij zegt'
Daarom schreef een aantal jongeren met gescheiden ouders een open brief: ‘Aan alle gescheiden ouders met wie wij het contact (even) zijn verloren’. “‘Wij’ zijn de jongeren die na de scheiding het contact met jou voor een korte of langere tijd zijn verloren”, lichten ze toe. “Een bewuste keuze. Of het is ons overkomen. Maar jij bent, hoe dan ook, een deel van ons. Al kunnen we dat soms nog even niet erkennen.”
Uit de brief klinkt een hartenkreet: “Wij hebben allemaal een andere situatie. Een ander verhaal. Luister écht voordat je oordeelt en een stempel op ons plakt. Sommigen van ons voelen zich onzeker en verward, omdat het zo moeilijk is om te begrijpen waarom ons contact niet lukt. Anderen voelen zich schuldig en eenzaam, terwijl de keuze voor geen contact tegelijkertijd ook rust geeft. Vaak voelen we duizend dingen tegelijk.”
“Toch verlangen wij eigenlijk allemaal hetzelfde: twee ouders die ons liefdevolle aandacht geven en steunen. Maar dat is voor ons nu niet de realiteit.”
De jongeren spreken hun ouders ook direct aan met een vraag om begrip. Zo schrijven ze: “Het helpt als jij de volwassene blijft, zodat wij het kind kunnen zijn. Wil jij je boosheid en verdriet met andere volwassenen bespreken?”
“Voor een aantal van ons kan het voelen alsof er geen andere optie is dan het contact te verbreken”, gaan ze verder, “soms om te kunnen overleven na de scheiding. Wil je proberen niet te oordelen? Wil je ons ruimte geven als wij een periode helemaal geen contact willen? En ons tempo en onze grenzen proberen te respecteren?”
Ze sluiten af: “Het kan ons rust geven om te weten dat jouw deur open staat en we die deur weten te vinden. Wil je ons nooit opgeven en er zijn op afstand ? Jij blijft altijd onze ouder.”
Shania Twain vertelt in documentaire over scheiding: 'Het voelde als doodgaan'
