Tamar van Gelder, voorzitter van de Algemene Onderwijsbond, maakt zich hard voor goed en beschikbaar onderwijs. Ze pleit ervoor dat ieder kind in Nederland recht heeft op een bevoegde leraar voor de klas.
Helaas is dit niet zo vanzelfsprekend als dat het klinkt.
De problemen in het onderwijs stapelen zich op. “We hebben al jaren te maken met een forse onderwijscrisis. Uit onderzoek van de Inspectie van het Onderwijs blijkt dat veel scholen in het funderend onderwijs ondermaatse onderwijskwaliteit bieden. Als ouders kun je niet meer uitgaan van een basiskwaliteit in het onderwijs. Dit is zorgwekkend, omdat een gebrek aan goed onderwijs veel effect heeft op je verdere leven. Bovendien hebben de opgelopen achterstanden ook een groot effect op ons als maatschappij. Door onvoldoende opgeleide mensen, wordt het alsmaar groeiende personeelstekort alleen maar groter. Als je bedenkt welke grote uitdagingen Nederland te wachten staan, bijvoorbeeld rondom de energietransitie, is dit geen geruststellende gedachte.”
Onderwijsbond: 'We hebben te maken met een onderwijscrisis van jewelste'
In de jaarlijkse rapportage De Staat van het Onderwijs blijkt dat de verschillen tussen scholen in onderwijskwaliteit te groot zijn. “Hierdoor ontstaat een tweedeling”, legt van Gelder uit. “Het maakt nu heel veel uit waar je wieg staat. Wie zien dat er in wijken met veel problematiek, ook een groter lerarentekort is. Kinderen die eigenlijk meer aandacht verdienen, krijgen dit juist minder. Zo heeft een basisschool in Amsterdam Nieuw-West bijvoorbeeld maar één bevoegde leraar. In Nederland zou iedere school de beste school moeten zijn, waar de school ook staat.”
In Nederland zijn er 80.000 mensen met een lesbevoegdheid die op dit moment niet voor de klas staan. Volgens van Gelder is dat enorm zonde: “Deze mensen zijn weggejaagd door slecht personeelsbeleid of ervaren te weinig vrijheid om het onderwijs naar de behoefte van het kind vorm te geven. Het is cruciaal om de arbeidsomstandigheden in het onderwijs te verbeteren en omscholing tot leerkracht laagdrempelig te maken. Zo heeft mijn moeder op 35-jarige leeftijd de lerarenopleiding voor textiele werkvormen gevolgd: een inspirerend voorbeeld voor mij als kind. Toen leerde ik al dat het nooit te laat is om voor de klas te gaan staan.”
Ze sluit af met haar wens voor de toekomst: “Het zou mooi zijn als het beroep leraar weer dezelfde status krijgt als dat het vroeger had, toen het gelijk stond aan beroepen als chirurg en advocaat. Leg het vertrouwen weer terug bij de leerkracht, zodat de kwaliteit van het onderwijs verbeterd en het beroep aantrekkelijker wordt.”
Onderwijsbond: 'Doe iets aan de tijdelijke contracten op universiteiten'
