Kinderen die tijdens de coronapandemie als baby of peuter opgroeiden, blijken minder goed gezichtsuitdrukkingen te kunnen herkennen.
Dat blijkt uit onderzoek van de Universiteit Utrecht, waarin kinderen moeite bleken te hebben om het verschil te zien tussen een blij gezicht en een bang gezicht.
Onderzoekers denken dat dit te maken heeft met de mondkapjesplicht en lockdowns, waardoor kinderen minder gezichten zagen en dus minder konden oefenen met het herkennen van emoties.
Voor het onderzoek zijn in totaal 935 kinderen onderzocht: 473 kinderen die tijdens corona zijn geboren en een vergelijkbare groep van 462 kinderen van vóór de pandemie. De kinderen, van vijf maanden, tien maanden en drie jaar oud, kregen foto’s van gezichten te zien terwijl hun hersenactiviteit werd gemeten.
Opvallend is dat de hersenen van ‘coronakinderen’ hetzelfde reageerden op blije als op angstige gezichten. Bij kinderen van vóór de pandemie was er juist wel een duidelijk verschil te zien: zij konden blije en bange gezichten beter onderscheiden. Volgens de onderzoekers hebben de jongste kinderen door de pandemie “minder bekendheid met of aandacht voor blije gezichtsuitdrukkingen”.
De onderzoekers verwachten dat dit geen blijvend probleem zal zijn. Nu kinderen weer vaker onbedekte gezichten zien, denken ze dat het vermogen om emoties te herkennen vanzelf herstelt.
Vijf jaar na corona: is thuiswerken de nieuwe norm geworden?
